اهرم های واقعی در موضوع اسرا وجود دارد که می توان از آنها برای فشار بر آذربایجان استفاده کرد

سیرانوش ساهاکیان ، وکیل مدافع حقوق زندانیان ارمنی در ECHR ، گفتگوی Lragir.am است

خانم ساهاکیان ، زندانیان ارمنی اخیراً به چندین سال زندان در آذربایجان محکوم شده اند. در عین حال می بینیم که روند بازگشت اسرا متوقف شده است ، شما چه اطلاعاتی دارید؟

بله ، روند بازگشت اسرا منجمد شده است ، به عامل دیگری مشروط است. با تشدید حوادث مرزی ، لفاظی ها تغییر کرده است ، گویی برآورده شدن خواسته های سیاسی به موضوعی فوری تبدیل شده است. به همین دلیل ، مقامات آذربایجان اجازه هیچ گونه اقدام مثبتی در قبال ارمنستان را نمی دهند. علاوه بر این ، آنها به طور مصنوعی تهدیدهایی را ایجاد می کنند ، “تسریع این محاکمات” و حبس طولانی مدت در نتیجه آنها هدف آن است. به عبارت دیگر ، با محکوم کردن آنها به 4 ، 6 ، 15 یا 20 سال زندان ، آنها نشان می دهند که این فرصت را دارند که اسرای جنگی ما را در خانه نگه دارند. و اگر مقامات ارمنی نمی خواهند با آن واقعیت کنار بیایند ، باید امتیازات خاصی را اتخاذ کنند. این مشکل بیشتر برای اهداف سیاسی استفاده می شود.

از نظر حقوقی ، اسرای جنگی ما تحت حفاظت هستند. روند رسیدگی در دادگاه حقوق بشر اروپا بسیار سریعتر از مجازاتهای وضع شده خواهد بود. و در حال حاضر هم دولت و هم ما موضوع شکایت را بررسی کرده ایم. شکایات مستقل در رابطه با محکومیت های غیرقانونی ثبت شده است ، همه این موارد در اولویت قرار دارند. ما فقط باید سعی کنیم غیرقانونی بودن محکومیت ها را به سرعت و به موقع توجیه کنیم و به یک تصمیم قانونی محکوم شویم که بیان می کند آنها باید فوراً آزاد شوند.

اگر ECHR تصمیم بگیرد که اسرای جنگی ارمنی باید فوراً آزاد شوند ، چه روندی را پس می گیرد؟

این باید توسط عملکرد دنبال شود. ما تصمیمات مشابهی در مورد نمایندگان اپوزیسیون آذربایجان گرفته ایم. مقامات در ابتدا از تمکین خودداری کردند ، اما هنگامی که موضوع اعمال تحریم ها به دلیل عدم رعایت مقررات به ECHR ارسال شد ، آنها بلافاصله رعایت کردند. و من مطمئن هستم که اگر ساختارهای اروپایی هوشیار باشند و جمهوری آذربایجان را در محدوده توانایی های خود تهدید به تحریم های سیاسی کنند ، این کشور در برخی از مواقع نگرش همکاری را اتخاذ خواهد کرد. در حال حاضر ، بنا به دلایلی ، موضوع با تمام جدیت مورد توجه قرار نمی گیرد ، می دانید ، امکانات دادگاه در این مرحله محدودتر از بعد از تصمیم گیری است. این موضوع به کمیته وزیران منتقل شده است ، به دلیل ریاست جمهوری مجارستان فقط عوامل سیاسی وجود دارد. او همچنین در حال تهیه گزارش در PACE است. اگر ما واقعاً در این روند فعال باشیم ، من فکر می کنم اهرم های واقعی وجود دارد که می تواند برای فشار بر آذربایجان مورد استفاده قرار گیرد.

وزیر امور خارجه روسیه با اشاره به موضوع بازگشت اسرای ارمنی گفت: سند 9 نوامبر به اسرای جنگی اشاره داشت که در آن زمان در اسارت بودند. حقوق بین الملل در مورد این موضوع چه می گوید؟

وضعیت اسرای بین المللی جنگی به اسرا بعد از توقف درگیری فعال در صورتی که مربوط به درگیری باشد نیز تعمیم می یابد. البته ، منطقی است که سند مربوط به موارد شناخته شده قبلی باشد ، زیرا پس از پایان درگیری نباید موارد جدیدی از اسارت رخ می داد. اگر دشمنی ها تحت حمایت روسیه متوقف می شد ، ارمنستان امتیازاتی می داد ، صلح با وساطت آنها در منطقه برقرار می شد ، موارد جدید اسارت غیر منطقی بود. و واضح است که نمی توان هدف خاصی برای حل و فصل پرونده اسرای جدید در آینده داشت. اما ما دیدیم که این اتفاق افتاد ، علاوه بر این ، ما دیدیم که افرادی که در طول جنگ اسیر شده اند هنوز به طور غیرقانونی در آذربایجان نگهداری می شوند. و از نظر حقوق بین الملل ، مهم نیست که فرد در چه لحظه ای به اسارت گرفته شده است. اگر سایر معیارهای رسمی مربوط به درگیری را برآورده کند ، تحت حفاظت تقویت شده ای قرار می گیرد که در طول جنگ اسیر شده است.

این پایان نامه در عمل قابل اجرا نیست. اگر هر سه کشور قصد حل و فصل و همکاری در موضوع اسرای پس از جنگ را نداشتند ، حداقل نمی توان توضیح داد که چرا چهار پسر از شش پسر اسیر شده در ماه مه به کشور بازگردانده شدند. علاوه بر این ، آنها با همان مشارکت روسیه به همان دلایلی که در طول جنگ اسیر شده بودند ، بازگردانده شدند. به همین ترتیب ، بخشی از 62 پسر به کشور بازگردانده شدند ، در حال حاضر 38 نفر از آنها نگهداری می شوند. اگر آنها وضعیت اسرای جنگی نداشتند و با این درگیری ارتباط نداشتند ، چرا روسیه در بازگشت آنها نقش داشت؟ درست است که برخی از آنها با مشارکت ایالات متحده – 15 نفر بازگشتند ، اما بازگشت سایر افراد به جز 15 نفر با دخالت روسیه انجام شد. بنابراین ، این ثابت می کند که در عمل آنها پذیرفته اند که بیانیه 9 نوامبر برای موارد اسارت پس از جنگ قابل اجرا است. من فکر نمی کنم که آنها بتوانند از موقعیت دیگری در دادگاه ها دفاع کنند.