گفتگوی Lragir.am تیگران آبراهامیان ، نماینده فراکسیون “من افتخار دارم” مجلس شورای ملی است
آقای آبراهامیان ، دوم سپتامبر روز استقلال ارسبیا است ، امروز ارمنستان و آرشاک چه مشکلاتی دارد؟
من فکر می کنم که وظیفه اصلی ما بازسازی سیستم امنیتی ، سازماندهی مجدد مطابق با وضعیت است. این به جمهوری ارسخاق ، جمهوری ارمنستان اشاره دارد. ثانیاً ، من این احتمال را می دانم که در شرایط نظامی-سیاسی ایجاد شده بین ارمنستان و ارسخان ، ارمنستان و ارسخان فرصتی برای پیشبرد دستور کار اولویت دار ما در حوزه دیپلماتیک-سیاسی داشته باشند. اول از همه ، من در مورد مساله وضعیت ارسبیا صحبت می کنم ، که فرض از سرگیری مذاکرات بر اساس اصولی است که قبل از خصومت ها وجود داشت. در حال حاضر ، موضوع مربوط به وضعیت ارسخان ، احقاق حق تعیین سرنوشت مردم و به رسمیت شناختن بین المللی در پس زمینه قرار دارد. و وضعیت فعلی ، طبیعتاً نه به نفع ارمنستان و نه به دنبال ارسخان است. در فرایندهایی که در قالب های سه جانبه انجام می شود: ارمنستان ، آذربایجان ، روسیه ، موضوعات اولویت دار موضوعاتی در نظر گرفته می شوند که حفظ آنها در دستور کار اولویت نیست ، به ویژه اگر در نظر بگیریم که در عین حال هیچ شفافیتی در مورد آینده وجود ندارد. ارسبیا
نقش مجلس ملی ارمنستان در شرایط فعلی چگونه باید باشد؟ چرا مجلس شورای ملی استقلال ارسخ را به رسمیت نمی شناسد یا شاید مسائل اتحاد با ارمنستان را مطرح نمی کند؟
ما در حال حاضر یک فرصت برای به رسمیت شناختن ارسبیا را از دست داده ایم. من در حال حاضر این موضوع را در چارچوب فرایند مربوط به ارسبا در نظر دارم. در حال حاضر ، این در واقع یک قالب سه جانبه است: ارمنستان ، روسیه ، آذربایجان ، من از هیچ گونه توافقی در رابطه با مساله ارساخو مطلع نیستم ، موضوع چگونه پیش خواهد رفت ، در این زمینه ، چگونه موضوع را امروز در دستور کار قرار می دهیم کمک به منافع اصلی ما ما قبلاً آنقدر در ارتباط با ارسباک ضرر کرده ایم که شرایط ما را مجبور می کند به راه حل های غیر استاندارد برویم. اما بر اساس این در حال حاضر باید یک محاسبه ، و از نظر سیاسی-دیپلماتیک ، و از نظر نظامی وجود داشته باشد. در هر صورت ، من فکر می کنم روندی که ما در حال حاضر در آن هستیم به نفع منافع حیاتی ما نیست.
پیش از این مشخص شده است که رئیس جمهور ، نخست وزیر ، رئیس پارلمان جمهوری آذربایجان امسال به مناسبت روز استقلال به Արցախ نمی روند. این یعنی چی؟
این یک سیاست است ، این یک نگرش است ، در مورد موضع مقامات ارمنستان در ارتباط با ارسبیا چیزهای زیادی می گوید. این یک مشکل بزرگ نه تنها از نظر سیاسی ، بلکه برای هموطنان ما است که در ارسبیا زندگی می کنند. بیش از هر زمان دیگر ، به ویژه در شرایط پس از جنگ ، ما باید از هموطنان خود در زمینه های مختلف حمایت کامل کنیم. و عدم سفر مقامات ارشد ارمنستان به آرتس به خودی خود سیگنال نسبتاً بدی برای مردم ساکن در ارسبیا است. هم از نظر سیاسی منفی است و هم از نظر روانی. این مشاهدات من از تماسهای روزانه من در ارسباخ ناشی می شود.
اخیراً هشدار داده شد که سربازان ارتش دفاع از مرزهای روستاهایی که تحت کنترل ارمنستان باقی مانده است ، خارج می شوند. به ویژه ، چنین هشدارهایی از روستاهای منطقه شوش دریافت شد. پیامدهای احتمالی این امر چیست؟
اگر همزمان اقدامات امنیتی مناسب در خط مقدم انجام می شد ، در شرایط کنونی ، شاید بتوان این مرحله را به نحوی درک کرد. اما من پیش شرط های لازم برای خروج از خط مقدم را نمی بینم ، به ویژه اینکه سیاست دنبال شده از سوی آذربایجان هیچ ارتباطی با ایجاد ثبات بلند مدت در آینده نزدیک ندارد. به عبارت دیگر ، ما هیچ تضمینی نداریم که آذربایجان در شرایط فعلی به تحریک یا تجاوز متوسل نشود. و در صورت پیش بینی ناپذیری ، من فکر می کنم هرگونه تجمع مجدد در موقعیت ها باید دقیق محاسبه شود. و در مورد این دولت ، هیچ تضمینی در این زمینه وجود ندارد.
