گفتگوی Lragir.am شاهین شاهینیان ، متخصص نقشه برداری زمین شناسی است
آقای شاهینیان ، آذربایجانی ها در روزهای اخیر گوریس را تعطیل کردند–کاپان بین ایالتی با توجه به نقشه ها ، وضعیت قسمت 21 کیلومتری آن جاده و مناطق مجاور آن چگونه است؟
ما تحقیقاتی انجام داده ایم ، قبلاً بارها در مورد این خطر صحبت کرده ایم. در زمانی که این جاده در حال تسلیم شدن به دشمن بود ، با توجه به اینکه بر اساس نقشه های تقسیم اداری اتحاد جماهیر شوروی ، آنها سرزمین های آذربایجان هستند ، ما ذکر کردیم که تا زمانی که هیچ توافقنامه امضاء شده و هیچ مرزبندی امضا نشده باشد ، این مبنا نیست. و مرزبندی سپس اعلام شد که آن مناطق آذربایجانی نیستند ، بلکه مناطق مورد مناقشه هستند ، کنترل آنها بر عهده مرزبانان روسی است. اما در روزهای اخیر ما شاهد چیزی بودیم که بسیار انتظار می رفت. آذربایجان با مشاهده این که ما سیگنال هایی داریم مبنی بر اینکه آنها به عنوان سرزمین خود به رسمیت شناخته شده اند ، همانطور رفتار کرد که با قلمرو خود رفتار می کرد.
در مورد آذربایجانی بودن یا نبودن آن سرزمینها ، بستگی به این اصل دارد که اساس کار مرزبندی و مرزبندی ارمنی-آذربایجانی خواهد بود. به این معنا که اگر نقشه های اداری مجدد اتحاد جماهیر شوروی در دهه 1970 را اساس قرار دهیم ، بله ، این بخش از جاده ها در خاک آذربایجان واقع شده است. اما اگر ما نقشه های سالهای 1923-26 را که جمهوری ارمنستان بخشی از اتحاد جماهیر شوروی شد ، به عنوان مبنا قرار دهیم ، این جاده ها در قلمرو ارمنستان است. و نه تنها این ، با آن نقشه ها بسیاری از مناطق دیگر متعلق به جمهوری ارمنستان است.
شاهین شاهینیان
بنابراین ، چرا نقشه های 1923-26 به عنوان مبنایی انتخاب نشده است؟
من فکر می کنم که این س shouldال باید به نهادهای دولتی پاسخ داده شود. به منظور تصمیم گیری نهایی ، قبلاً کمیسیونی در مرزهای جمهوری ارمنستان وجود داشت که متشکل از متخصصان در زمینه های مختلف از جمله متخصصان Geodesy and Cartography SNCO بود که نه تنها مطالعات نظری ، بلکه مطالعات به عنوان مثال ، من می توانم بگویم که آنها اندازه گیری ها را در محل انجام دادند ، مرز ارمنستان و گرجستان را در محل مشخص کردند. همین کار را باید در حال حاضر انجام داد ، نه با یک نقشه. من تعداد محدودی نقشه را مطالعه کرده ام ، زیرا برخی از نقشه ها محرمانه هستند که فقط برای افرادی با درجه محرمانه بودن توسط NSS قابل دسترسی است. برای تصمیم گیری نهایی ، مطالعه کامل این نقشه ها ضروری است. بله ، مسائل حقوقی زیادی وجود دارد ، ما می دانیم که در سال 1918 ارمنستان و آذربایجان مرزهای یکدیگر را به رسمیت نشناختند. این س toال تا حدودی در حوزه مورخان است. اما برای تصمیم گیری نهایی در مورد این که ما بر سر کدام اصل مذاکره می کنیم ، چه چیزی به عنوان دیدگاه ارمنی ارائه می شود ، باید در آن کمیسیون مرزبندی شکل بگیرد. و باید نظرات روشنی از متخصصان ، چه نقشه نگاران ، وکلا و مورخان وجود داشته باشد.
در حال حاضر ، ما در شرایطی هستیم که سربازان آذربایجانی به خاک جمهوری ارمنستان در سیونیک و گغارکونیک حمله کرده اند ، از زور استفاده می شود ، و در عین حال دولت ارمنستان اعلام می کند که باید به محض این امر مرزبندی و مرزبندی شود. ممکن خطرات آن چیست؟
بله ، مستثنی نیست که این یک نوع نشان دادن آن قدرت باشد. ما آن را ماه ها پیش در خاک خلیج فارس دیدیم ، هنگامی که آنها به زور به خاک ارمنستان حمله کردند. وقتی می گویم سرزمین ارمنستان ، منظور من این است که حتی اگر با آخرین نقشه های تقسیم بندی اداری-سرزمینی شوروی مرزبندی را انجام دهیم ، 70-85 of دریاچه S. در قلمرو ارمنستان است. و ارتفاع مجاور آن ، اشکاناسر بزرگ ، بخشهای کوچک اشکاناسر ، آنها در مرز هستند. به عبارت دیگر ، طبق آن نقشه ها ، آن ارتفاع نه از آن ماست و نه از آذربایجان. و در حال حاضر آن ارتفاعات توسط آنها اشغال شده است و شما وضعیت دریاچه را می دانید. ما وضعیت مشابهی در ورین شورزا داریم. این تجلی نیروی باز است. و اگر به دستورالعملهای سازمان امنیت و همکاری اروپا در مورد مرزبندی بازگردیم ، به وضوح بیان می شود که قبل از این باید تهدید به استفاده از زور حذف شود. به عبارت دیگر ، این فرایند نمی تواند تحت تهدید سلاح صورت گیرد. و اکنون ما عکس آن را می بینیم.
آیا ارمنستان می تواند این مسئله را در چارچوب حقوق بین الملل با توجه به دستورالعمل های سازمان امنیت و همکاری اروپا که ذکر کرده اید حل کند؟
نظرات کارشناسان حقوق بین الملل وجود دارد که بله ، این موضوع باید در موارد بین المللی مطرح شود. ما متخصصان خوبی در زمینه حقوق بین الملل داریم ، آنها می توانند ما را برای حل این مسئله راهنمایی کنند. بله ، می توان این موضوع را در مجامع بین المللی مطرح کرد ، اما من فکر می کنم این نقطه پایانی نیست که باید بر آن تکیه کنیم. ما باید به نیروهای مسلح ، جمعیت ، قدرت داخلی خود تکیه کنیم. راه حل نهایی این مسئله نیروهای مسلح ارمنستان است.
آذربایجانی ها علاوه بر مراجعه به نقشه ها ، از طریق GPS نیز وارد خاک جمهوری ارمنستان شدند.
GPS فقط یک فناوری است که فرمان انسان را اجرا می کند. این دستگاهی است که با دریافت سیگنال از ماهواره ها می تواند مکان آن را در آن لحظه مشخص کند. به این معنا که بر اساس این روش ، اگر مختصاتی به GPS بدهیم ، مثلاً مکان این مختصات را در منطقه بیابیم ، این مختصات را به ما نشان می دهد. در نظر گرفتن GPS به عنوان یک راه حل در کار مرزبندی ، به بیان خفیف ، بی معنی است. اگر مختصات مرزی را که از شورنوخ عبور می کند وارد کنید ، ابزار وسط شورنوخ را نشان می دهد. اگر از مرز باکو عبور کنید ، مرکز باکو نشان داده می شود. به عبارت دیگر ، همه چیز بستگی به متخصصی دارد که کسینوس ها را از روی نقشه برداشته ، تجهیزات را وارد می کند ، تجهیزات فقط از دستورالعمل های انسان پیروی می کند.
