واکسیناسیون باید بین “منافع عمومی” آزادی های فردی تعادل برقرار شود

168


گفتگوی Lragir.am متخصص سلامت عمومی دیوید ملیک نوبریان است

تصمیمی از 1 اکتبر لازم الاجرا می شود که بر اساس آن یا کارمند باید ماهانه دوبار با آزمایش ثابت کند که مبتلا به COVID نیست یا باید واکسینه شود. این تصمیم موجی از نارضایتی را برانگیخته است که برخی آن را اجباری می دانند. این چقدر می تواند م effectiveثر باشد؟

اول از همه ، بسیار بد است که نتوانستیم اعتماد عمومی بالایی به واکسن ها ایجاد کنیم. و اکنون می بینیم که باید چنین تصمیماتی اتخاذ شود که به نوعی باعث واکسیناسیون افراد می شود. از نظر بهداشت عمومی ، این تصمیم اشتباه نیست ، زیرا همیشه باید بین “منافع عمومی” آزادی های فردی تعادل ایجاد شود. در این مورد ، من فکر می کنم که تعادل پیدا می شود ، زیرا شخصی که فکر می کند آزادی او بالاتر است ، یک جایگزین دارد. درست است ، کمی گران است ، اما این جایگزین را دارد.

از نظر اثربخشی ، ما محاسبه کرده ایم که اگر بپذیریم که فرایند واکسیناسیون به طور متوسط ​​30 دقیقه طول می کشد ، آنگاه سیستم کلینیکی و سرپایی ما به تنهایی می تواند بیش از 450،000 نفر را در 4 هفته واکسینه کند. و این عدد را می توان با 39 ساعت کار در هفته ، بدون احتساب شنبه ، یکشنبه به دست آورد. این عدد شامل نقاط متحرک نیست که از آنها بسیار استفاده می شود. البته برخی مشکلات از نظر اداری وجود خواهد داشت ، اما در حال حاضر جایگزینی وجود ندارد.

ما می توانیم با اطمینان بگوییم که اکثر افراد واکسینه می شوند ، اما من احتمال نمی دهم که تلاش برای کلاهبرداری و جعل اسناد وجود داشته باشد. و البته افرادی خواهند بود که تحت هیچ شرایطی واکسینه نمی شوند. به عنوان مثال ، تحقیقات قبلی نشان می دهد که تعداد چنین افرادی در جامعه حدود 10-15٪ است. در نهایت ، مردم متوجه می شوند که برای سلامتی آنها مفید است.

همچنین نارضایتی در میان مردم از گران بودن قیمت تست وجود دارد ، آیا نباید مقرون به صرفه تر باشد؟

مشاهده می کنیم که تغییرات زیادی در مقادیر آزمون وجود دارد. این بدان معناست که شاید برخی از سازمانها سود فوق العاده ای کسب کنند. من روش زیر را پیشنهاد می کنم ، به طوری که آزمایش PCR به عنوان یک مداخله یا تحقیق غیر انتفاعی ثابت می شود ، یا سود بسیار کمی تعیین می شود ، که قیمت آن توسط دولت برای همه تعیین می شود. این می تواند راه حلی برای مسئله گران-ارزان-فوق سود آور باشد.

چرا جامعه ما از واکسیناسیون در برابر کرونا اجتناب می کند؟

این یک سوال بسیار دشوار است که یک پاسخ ندارد. چندین م componentsلفه در اینجا وجود دارد ، یکی از آنها میراثی است که ما از اتحاد جماهیر شوروی دریافت کردیم ، زمانی که مردم به شایعات بیشتر از اظهارات دولت اعتقاد داشتند. یعنی ما حامل آن میراث هستیم. م componentلفه دیگر ، که صحیح نیست در مورد آن صحبت نکنیم ، آگاهی و آگاهی پایین مردم در مورد سلامت عمومی ، مراقبت های بهداشتی است. عامل دیگر این است که ارتباط با مردم چندان خوب نبود. و امکان ایجاد نظر مثبت در بین مردم وجود نداشت. ما می توانیم بگوییم افرادی که مسئول ارتباط بودند ، در واقع برخی تحقیقات انجام شد ، اما یک چیز مسلم بود ، نتیجه ای نداشت. و مانند بسیاری از کشورها یک م politicalلفه سیاسی وجود دارد. این موضوع توسط نیروهای سیاسی دستکاری شده و خواهد شد.

عملكرد جهاني چه نشان مي دهد؟ آيا كشورهاي زيادي وجود دارند كه در آنها از روش هاي اجبار واكسيناسيون استفاده مي شود؟

چنین اجباری غیرمستقیم و حتی شدیدتر برای واکسیناسیون یا ترک شغل ، بله ، کشورهایی هستند که از آنها استفاده می شود. این در میان کارکنان پزشکی یا کارکنان موسسات بسته است. رویکردهای مشابهی در فرانسه ، ایتالیا ، بریتانیای کبیر و اسکاتلند وجود دارد. ما یک مورد منحصر به فرد نیستیم ، مشکل مستقیم این است که اروپا در حال حاضر از 70 درصد آستانه واکسیناسیون فراتر رفته است. و این مسئله برای آنها چندان حاد نیست. از روز دوشنبه ، سهم افراد کاملاً واکسینه شده در ارمنستان تنها 6 است. ما روزانه حدود 4000 نفر را واکسینه می کنیم که رقم زیادی نیست. در گرجستان همسایه ما روزانه 25000 نفر واکسینه می شوند.





Source link