باگرات استوکیان ، سردبیر بخش ارمنی هفته نامه ارمنی آگوس که در استانبول منتشر می شود ، گفتگوی ما است.
ملاقات پوتین و اردوغان دیروز در سوچی برگزار شد ، جایی که پوتین اظهار داشت که دخالت ترکیه ثبات در منطقه ارساخا را تضمین می کند. بسیاری تصور می کردند که تنش در روابط روسیه و ترکیه وجود دارد ، اما اکنون می بینیم که مسکو و آنکارا بر سر ارمنستان اختلاف نظر ندارند. این را چگونه ارزیابی می کنید؟
البته این زشت ترین چهره دیپلماسی است که به نظر می رسد در مقابل ما قرار دارد ، زیرا ترکیه و روسیه در سوریه مشکلات جدی دارند. در گذشته اخیر ، 34 سرباز ترکیه در سوریه توسط نیروهای سوری مورد حمایت روسیه کشته شدند. همه این را می دانند ، اما نشانه های دوستی را نشان می دهند. ما نمی دانیم چه چیزی پشت آن پنهان شده است ، در چه مسائلی به توافق می رسند. البته در اینجا غیرقابل قبول است که ترکیه با آذربایجان در عملیات مسلحانه در ارسباخ شرکت داشته باشد ، اما پوتین آن را تلاشی برای ثبات معرفی می کند. جستجوی ثبات چیست؟ ترکها و آذریها اهداف دیرینه خود را دنبال می کنند. آیا این به نام تلاش برای ثبات است؟ این یک ننگ دیپلماتیک است که می تواند از طرف پوتین ، اردوغان یا هرجای دیگر ناشی شود. اخیراً ما این تصویری را می بینیم که ما ارمنیان در آنجا از آن رنج می بریم ، اما ما با این ننگ ، این بی عدالتی جهان ارتباطی نداریم.
اردوغان گفت که صلح در منطقه بستگی به روابط روسیه و ترکیه دارد. این را چگونه ارزیابی می کنید؟
در این منطقه ، اردوغان هنوز جاه طلبی هایی دارد ، به ویژه اینکه می دانید که وی پیش شرطی را برای بهبود روابط با ارمنستان ، برای ارائه کریدور به آذربایجان از طریق نخجوان تعیین کرده است. این به معنای نقض تمامیت ارضی ارمنستان است ، اما اردوغان جسورانه چنین شرطی را مطرح کرد. بنابراین ، تمایلات اردوغان برای عادی سازی روابط با ارمنستان قابل اعتماد نیست. حیف است که نخست وزیر ارمنستان همه این موارد را جدی می گیرد و احساس می کند نیاز به پاسخ مثبت دارد. در همین حال ، اکنون استراتژی سیاسی ارامنه باید ضعیف ترین رابطه در برابر ترکیه باشد. 30 سال است که ما طرف روابط عادی با ترکیه هستیم و آن دست در هوا باقی مانده است. امروزه ، علیرغم این واقعیت که آنها هیچ گام ملموسی برداشته اند ، آنها فقط در مورد دوستی یا حداقل امکان بهبود روابط از طریق پیام ها ، کلمات بی اساس صحبت می کنند. آنها در مورد آن صحبت می کنند ، اما هیچ سیگنال ملموسی در مورد آن وجود ندارد ، هیچ گامی برداشته نمی شود. دو روز پیش ، مولود چاووش اوغلو ، وزیر خارجه ترکیه اعلام کرد که قصد مذاکره با وزیر امور خارجه ارمنستان را ندارند. به عبارت دیگر ، آنها هیچ خطی در این مورد ندارند ، آنها فقط به بقیه جهان اعلام می کنند که عادی سازی روابط با ارمنستان را ممکن می دانند.
ما این عبارت را به عنوان یک سیگنال مثبت می بینیم ، اما هیچ چیز مثبت در وسط وجود ندارد. ترکیه پیش شرطی را تعیین می کند و می گوید یک راهرو بدهید تا بتوانیم از نخجوان به آذربایجان برسیم. آیا این مثبت است؟ در روابط ارمنستان و ترکیه امروز هیچ چیز مثبتی وجود ندارد. احمقانه است که به چنین کلماتی واکنش نشان دهیم. ما 30 سال است که می خواهیم روابط را بهبود بخشیم و مرز را باز کنیم. اگر قرار است امروز همه اینها روی میز چانه زنی جدید قرار گیرد ، برای ما قابل قبول نیست.
