گفتگوی ما رئیس حزب محافظه کار میکائیل هایراپتیان است
آقای. هایراپتیان، با اردوغان در جلسه پوتین این را گفت روسی:–مرکز نظارت ترکیه واقع شده است است: ارمنی:–در مرز آذربایجان چی؟ است: این یعنی، در حقیقت، به گفته وی، آیا قره باغ وجود ندارد؟
در واقع ، آکنا (اقدم) از نظر جغرافیایی در مرز ارمنستان و آذربایجان واقع شده است ، نه در مرز جمهوری آذربایجان و جمهوری آذربایجان. پوتین اشتباه نمی کند. لازم نیست چنین نتیجه ای از این عبارت درباره ایده یا عدم وجود پوتین در مورد وجود یا عدم وجود ارسخان در این منطقه داشته باشیم. با این حال ، حداقل در سطح ناخودآگاه ، پوتین اعتراف می کند که ارسخان ارمنی است ، وگرنه مرز ارسبیا-آذربایجان یا چیزی شبیه آن را می گوید. این بیانگر ترس فرمانروای کرملین است ، که در طول روز خود را منزوی کرد و علائم پارانویا را نشان داد ، و به وضوح از غرب الهام گرفته بود ، او را از طریق بایدن “قاتل” خواند و در مورد دیگری 3-6 ماه به او مهلت داد. ما نباید فراموش کنیم که چگونه بلافاصله پس از توقف خصومت ها ، پوتین به معنای واقعی کلمه به خود می بالد که “تصور مناقشه قره باغ وجود ندارد”. اکنون به طور کامل به او توضیح داده شده است که نه تنها درگیری وجود دارد ، بلکه مسأله وضعیت ارسبا نیز وجود دارد ، او باید آن را بپذیرد و مانند دم گربه دزد به انزوا کشیده شود.
اردوغان گفت که صلح در منطقه بستگی دارد است: روسیه: و: از روابط ترکیه چگونه ارزیابی می کنید؟ و: چه پیامی دارد؟
روسیه پوتین و اردوغان ترکیه امروز اولیگان بین المللی هستند ، نه بیشتر. مسئله صلح در منطقه به همه چیز در روابط آنها بستگی ندارد. امروز این ترامپ نیست که به رئیس جمهور آمریکا اجازه داد به آنها اجازه دهد مانند لنین روسیه و ترکیه کمالیست عمل کنند. آنها می خواهند نشان دهند که چیزی به آنها بستگی دارد ، آنها می توانند ارزش و نقش مثبتی برای جامعه بین المللی داشته باشند. اما من فکر می کنم این دو نفر برای جهان متمدن برای مردمشان قابل قبول نیستند.
پوتین نیز به نوبه خود است: اعلام می کند:، که مذاکره با ترکیه گاهی دشوار است، اما با نتیجه مثبت نهایی چگونه ارزیابی می کنید؟، وضعیت ارمنستان چگونه می تواند باشد؟ است: رضایت بخش بودن
انتظار داشتن چیز رضایت بخش برای ارمنستان از دیدار این دو دیکتاتور به معنای از دست دادن هوشیاری و عدم آمادگی برای چالش ها است. البته ، وضعیت کنونی در کشور ما کاملاً پیچیده است ، احتیاط شدید لازم است. متأسفانه بعید است این تدبیر آشکار شود ، بلکه عکس آن اتفاق می افتد: نخبگان سیاسی ما که دارای اهرم قدرت هستند ، به زودی بلعیدن ارمنستان توسط کرملین و غارت یکدیگر را آغاز خواهند کرد. و مردم بدبخت ما دوباره کسانی خواهند بود که قبض این ضیافت نسل کشی درنده را خواهند پرداخت.
در این زمینه ، زبان ارمنی صحبت می شود–در مورد ضرورت ایجاد روابط ترکیه آیا هنوز زود نیست در این مورد صحبت کنیم؟
صحبت در مورد ایجاد یا احیای روابط ارمنستان و ترکیه کمی زود است ، یعنی غیرممکن است ، زیرا روح جمعی ما ، کشور ما ، مادران ما هنوز در حال خونریزی هستند. البته ، با استفاده از وضعیت موقت شکست خورده و افسرده روانی ارمنستان ، ایدئولوژی دولت ، ترکیه و روسیه می خواهند با دور زدن سایر بازیگران ، یعنی انجام دوجانبه ، به تحمیل قرارداد جدید کارس با پدرخوانده خود سرعت بخشند. تجارت سرزمین و منافع ارمنستان. با این حال ، من تقریباً مطمئن هستم که آنها نمی توانند چنین پروژه ای را پیش ببرند. قطار آنها رفته است. در حال حاضر آنها فقط می توانند آسیب های “کوچک” وارد کنند ، نه بیشتر. در آینده ای نزدیک ما سه ماه سرنوشت ساز و دشوار خواهیم داشت…
سفرهای روسای گروه مینسک چه فرصت های جدیدی می تواند ایجاد کند؟
ازسرگیری فعالیتهای گروه مینسک منجر به به رسمیت شناختن وضعیت ارسخاق می شود و در حال حاضر یک حالت آرامش قابل اعتماد را ایجاد می کند که به ما امکان می دهد کمر خود را راست کنیم. این اصلی ترین فرصتی است که ما به آن علاقه داریم. گروه مینسک گفت: “اگر وضعیت در آسیای مرکزی با سرعت فعلی در آینده نزدیک تغییر کند ، روند سیاسی واقعی طولانی خواهد شد.”
