کرملین ما را وارد جنگ کرد تا گناهان گذشته خود را با این خون جبران کنیم ، که امروز نیز ادامه دارد

گفتگوی Lragir.am کارگردان هرانت وردانیان است

آقای وردانیان ، به نظر می رسد که فرهنگ در ارمنستان به عقب رانده شده است ، درست است؟

من فکر می کنم آنچه که با ما اتفاق افتاده و در حال رخ دادن است ، نتیجه 30 سال زوال روانی و فرهنگی است – مردم ارمنستان ، فرهنگ ارمنی ، ارمنستان. وقتی می گوییم فرهنگ ، همه بلافاصله هنر ، موسیقی ، ادبیات را درک می کنند. اما فرهنگ ارتش نیز وجود دارد ، اینطور نیست؟ من هنوز اصرار دارم که اگر ژنرال ارتش ما را در کنار ژنرال روس قرار دهید ، فرقی نخواهید کرد. به عبارت دیگر ، این نشان می دهد که فرهنگ ارتش شما هنوز شوروی است ، و اینکه فرهنگ شوروی در ارمنستان مستقل تغییر نکرده است. همان سیستم امپراتوری بلشویک ما را به نفع دولت خود فروخت. چه کسی اجازه داد ترکها وارد منطقه شوند ، روسیه؟ امروز ما در شرایطی هستیم که شما دشمن خود را دوست می نامید. هیچ چیز منزجر کننده تر از این نیست. شما فردی را که فرزند شما را کشت دوست می نامید. این چیست ، این فقط یک زشتی روانی است؟ آن دشمن ساده روشن است ، آذربایجان و ترکیه روشن هستند. وحشتناک است دشمن در خانه شما نشسته است ، که به نفع یک غریبه عمل می کند. و چگونه روسیه با عوامل ، فرزندان ، و ارادتمندان خود که ارمنی هستند در اینجا توسعه یافت؟ ارامنه امروز در ارمنستان برای منافع روسیه می جنگند. روبرت کوچاریان می گوید که جواب سوال استقلال کشور ما را نمی داند. شخصی که سوگند یاد کرده است که از منافع ارمنستان مستقل دفاع کند ، امروز استقلال آن کشور را بی شرمانه زیر سال می برد. وقتی رئیس جمهور سابق چنین اظهار نظری می کند ، چه باید بگویم؟ این نشانه حماقت است ، نشانه نیستی یا برده داری ، شما نمی فهمید. این یک فرهنگ است. فرهنگ روبرت کوچاریان چیست ، آیا با فرهنگ RA مطابقت دارد؟

در طول این 30 سال چه چیزی را توسعه داده ایم؟ به هر حال ، ما بارها کارها را انجام داده ایم ، و یک بار کرملین گفت که آنچه شما توسعه داده اید کار نمی کند. به عبارت دیگر ، شما تمرین نمی کنید ، چرا مردم امروز افسرده هستند ، زیرا آنها درک کرده اند که برنامه های خود را برای فردا اجرا نمی کنند؟ فرهنگ یعنی تزکیه ، اگر آینده دولت خود را پرورش ندهید ، زمان حال به یک خارجی وابسته است ، این بدان معناست که شما صاحب فرهنگ خود نیستید. سیاست ، پارلمانتاریسم یک فرهنگ است ، باید توسعه یابد ، چیزهای غیر ضروری وجود نداشته باشد. امروزه این تفسیر از بین رفته است ، خط قرمز وجود ندارد ، آنارشیست نیز نیست ، زیرا این نیز یک فرهنگ است. وقتی دستورات ژنرال اجرا نمی شود ، این بی فرهنگی است. هنگام گزارش تلفن در ترانشه های ارمنی ، این فرهنگ دست و پا چلفتی است. کسی می تواند وارد سنگر شود و بگوید زمین ها فروخته شده است ، بچه ها فرار کنید. این افراد چه کسانی هستند ، در حالت جنگ تیرباران می شوند ، اگر ناگهان تحریک آمیز و اطلاعات غلط را پخش کنند؟ و در آن ارتش چه گذشت؟ آن ارتش 30 سال بی فرهنگ بوده است.

امروز پرونده های جنایی آغاز می شود ، سربازان عالی رتبه سابق و فعلی ارتش دستگیر شده اند ، آیا چیزی تغییر می کند؟

این یک مشکل نظامی نیست ، یک مشکل سیستمیک است. اگر امنیت و روابط خارجی شما در دستان غریبه ای است ، موضوع چیست؟ در اینجا من دولت ، مخالفان ، برنامه را کنار می گذارم ، برایم مهم نیست که آن افراد چه کسانی هستند. اگر کشور شما در معرض برخی از کرملین های قرمز قرار دارد وم در حال فروپاشی است ، آن کرملین قرمز دشمن من است. آن امپراتوری امروز در حال مرگ است و باید بمیرد. جهان در حال حاضر هر روز به پوتین نشان می دهد که شما یک امپراتوری نیستید ، شما هیچ چیز نیستید ، بروید و بر کشور خود حکومت کنید. روسیه ، به عنوان یک امپراتوری ، باید از اینجا اخراج شود ، تمام این جنگ ارتباط مستقیمی با آن داشت. در اینجا به این فرهنگ می رسیم که ما فرهنگ اداره استقلال را نداشتیم.

آنچه باید انجام شود؟

خدا را شکر که امروز منافع قدرتهای بزرگ جهان در منطقه ما وجود دارد. خط هند ، ایران و گرجستان اقتصادی است ، منافع قدرتمندان جهان در اینجا است. ما باید از این فرصت استفاده کنیم تا بتوانیم بایستیم. در این صورت ما می توانیم مشکلات ارمنستان به عنوان یک کشور مستقل و مشکلات ارسخان را در موارد بین المللی حل کنیم. ما هیچ حرفی برای گفتگو با آذربایجان نداریم ، زیرا ارسبیا آذربایجان را از ارمنستان نگرفت. همان کرملین قرمز ، ارسباغ را از یک قوم گرفت و به قوم دیگر داد. ما در این مورد با آذربایجان چه کار داریم؟ ما مجبور شدیم درهای کرملین را از آن سر بشکنیم. اما نه ، کرملین ما را به جنگ کشاند تا گناهان گذشته خود را با این خون جبران کند ، که امروز ادامه دارد. ملت ارمنی ، کل ملت باید درک کنند ، زیرا بسیاری از نوجوانان در دیاسپورا نشسته اند نمی فهمند که همه اینها 100 سال ، 300 سال ، درست پس از برخورد با امپراتوری ، بر سر ما انجام می شود. همه چیز را از هر نظر قطع کنید ، کنار بزرگان جهان بنشینید و بایستید ، صحبت کنید ، اما از هر لحاظ خود را از امپراتوری جدا کنید. در غیر این صورت ، ما مانند امروز خسته خواهیم شد. امروزه چندین فرد چاق سر به این زبان صحبت می کنند.

بله ، تجار روسی-ارمنی پیشنهاد می دهند که به زبان روسی وضعیت زبان رسمی در ارمنستان داده شود. این را چگونه ارزیابی می کنید؟

اگر زبان را لمس کنید ، می توانید بلند شوید و سر خود را بشکنید. اگر آنها به زبان ما پایبند باشند ، خودم آن را صدا می زنم.

شما می گویید ما باید از شر امپراتوری خلاص شویم ، روسیه باید منطقه را ترک کند. در این دوره ، دولت و مخالفان چنین عباراتی را بیان می کنند: “آیا می توانید تصور کنید اگر روسیه سربازان خود را بگیرد و از اربعین خارج شود چه اتفاقی می افتد؟”

اخیراً تیگران خزملیان ایده خوبی را بیان کرد و گفت که نیروهای روسی در ارسباخ مانند چاقویی هستند که وارد بدن انسان شده است. آن چاقو را امروز نباید بیرون آورد ، زیرا خون بیرون می آید ، فرد می میرد. مواردی وجود دارد که نباید در مورد آنها صحبت کرد ، اما باید همه کارها را انجام داد تا قبل از خروج روسیه از آذربایجان ، نیروهای بین المللی صلح آمادگی داشته باشند ، که قادر خواهند بود به عنوان یک ضامن برای مردم ارسخ ، در مورد آرتس ارمنستان بایستند. این عبارات “دولت ارسخان” ، “جمهوری” ، “تعیین سرنوشت” قصه های پدربزرگ هستند ، زیرا به دلیل آن بلوف احمقانه وضعیت فعلی ما بود. کدام ارسکی مستقل ، از چه کسی مستقل است؟ ارسبیا متعلق به ارمنستان مستقل است ، مشخص است که مستقل است.

به عنوان مثال چرا مجمع ملی ارمنستان امروز از تأیید مجدد تصمیم برای پیوستن اجتناب می کند؟

چون مجلس شورای ملی در همین سیستم است. کشور ما به روسیه وابسته است. ما باید قانون اساسی را تغییر دهیم ، باید از این سیستم حکومتی پارلمانی خارج شویم. اما آنچه امروز در حال رخ دادن است ، سرعت نشان می دهد که مسئله زمان وجود دارد. این بازی عالی است ، در آن بازی عالی شما باید با بزرگسالان همگام سازی کنید. چه راهی برای ارتباط با نخجوان ارائه می دهیم؟ به طور کلی ، چرا نخجوان به عنوان بخشی از آذربایجان در آنجا ظاهر شد؟ مسأله نخجوان باید به محض ریشه دار شدن از دستور کار خارج شود ، چرا ارمنستان باید جای خود را به نخجوان بدهد و چرا نباید آذری ها از نخجوان اخراج شوند؟ توافق لنین-آتاتورک باید لغو و به عقب رانده شود.

اما در عوض ، دولت ارمنستان در مورد این واقعیت صحبت می کند که مرزبندی و مرزبندی با آذربایجان باید مطابق نقشه های اتحاد جماهیر شوروی انجام شود. چه فرصتهای دیگری داریم؟

نقشه اتحاد جماهیر شوروی مرز ایالت ارمنستان نیست ، مرزهای اداری اتحاد جماهیر شوروی توسط آنها مشخص شده است. اینها مرزهای شناخته نشده بین المللی هستند. ما باید به مرزهای جمهوری ارمنستان در دوران جمهوری اول نگاه کنیم. چرا جانشینی قانونی جمهوری اول را نمی پذیرند؟ و در اینجا ما دوباره فرصت های خود را هدر می دهیم. ما به دلایلی رای داوری ویلسون را هدر می دهیم. چرا ، چون روی روس ها تأثیر نمی گذارد ، مقامات محلی نیز چنین نمی کنند. دلیل آن ترس است ، آنها می ترسیدند “اگر روس ها نبودند ، ترک ها ما را بخورند”. اگر 30 سال می دانستید که ما این کار را بدون روس ها انجام می دادیم ، اما ترک ها نیز ما را نمی خوردند. منطقی است ، در این جهت کار کنید. آن مغزها ، دیپلماسی ، شما 30 سال کجا بودید ، چرا آن مسئله مهم را حل نکردید؟ به عبارت دیگر ، آیا نمی توان روزی روس وجود داشت؟ در نهایت ، روزی آن کشور منفجر می شود ، روس ها سربازان خود را از ارسخوان و ارمنستان می برند ، آن وقت شما قرار است چه کار کنید؟ هایون هیوان که به هزینه این دولت فکر می کرد در مورد استراتژی دولت چه فکر کرد؟ یا تصمیم گرفته اید که روسی برای همیشه بماند؟

از رفتن به روسیه نترسید ، اما فکر کنید. این ترس هاست که روح و مغز را فلج کرده است. این ترس ها تحقیر شده اند ، بیگانه بودن یکی از این ترس ها است. در اینجا باید فکر کرد ، اما متأسفانه امروز همه افراد را له کرده اند که چند نفر هستند و چه کسانی نیستند. ما امروز خیلی کم فکر می کنیم ، این شرم آور است ، ما در اینجا نیز می بازیم.