فنلاند و سوئد می خواهند به ناتو بپیوندند، چرا ترکیه با آن مخالف است؟
البته بحث کردها هم هست. آنکارا از موضع فنلاند و سوئد در مورد استرداد اعضای حزب کارگران کردستان (PKK) ناراضی است. در این کشورها، بخش‌های وابسته به پ‌ک‌ک، اعضای پ‌ک‌ک وجود دارد که ترکیه خواستار استرداد آنها است.
یادآوری می‌کنم که ترکیه علاوه بر پ‌ک‌ک، گروه‌های موسوم به YPG، گروه‌های مسلح کرد شرکت‌کننده در درگیری‌های سوریه را نیز تروریست می‌داند. در غرب از این ساختار بسیار حمایت می کنند، در نیمه دوم سال 2010 با موفقیت علیه به اصطلاح “دولت اسلامی” جنگیدند، ایالات متحده به آنها سلاح داد. در اواسط ماه مه سال جاری، واشنگتن تحریم ها را بر مناطق شمال سوریه که تحت کنترل شورشیان کرد بود، لغو کرد. آنکارا به این موضوع راضی نیست. در این زمینه باید حمایت آمریکا از کردهای یونان در چند ماه اخیر، تشدید تنش ها بین یونان و ترکیه و مشکلاتی که در سال های اخیر در روابط آمریکا و ترکیه به وجود آمده را به یاد بیاوریم.
از زمان آغاز جنگ اوکراین، ترکیه موفق شده است “عملیات نظامی ویژه” خود را در کردستان عراق انجام دهد و چندین “حکم” در مورد پرونده سیاستمداران طرفدار کردها صادر کند. ارتش ترکیه دو ماه پیش عملیات نظامی در شمال عراق انجام داد. به گفته وزارت دفاع، ارتش به تأسیسات مختلفی مانند کمپ ها، انبارها، پناهگاه ها و مقرهای پ.ک.ک حمله کرده است. پس از آن درگیری بین شبه نظامیان و «سربازان ترکیه» آغاز شد. چند هفته پیش، دادستان ترکیه مجوز بازداشت ده ها سیاستمدار طرفدار حزب دموکراتیک خلق ها را صادر کرد. آنها متهم به تامین مالی پ.ک.ک هستند.
در چارچوب آرزوهای فنلاند و سوئد برای عضویت در ناتو، ترکیه از مسئله کردها به عنوان اهرمی برای گرفتن امتیازات جدید از غرب استفاده می کند. نظراتی وجود دارد مبنی بر اینکه آنکارا تلاش می کند به غرب دسته جمعی نشان دهد که ترکیه خاص است و نگرش خاصی می خواهد. از آنجایی که ترکیه به عضویت اتحادیه اروپا پذیرفته نشده است، تلاش می کند نقش خود را به عنوان یک نیروی امنیتی بفروشد.
اما دلیل واقعی، به نظر من، حمایت رژیم کرملین در اوکراین است. اردوغان و نخبگان سیاسی ترکیه می دانند که پس از شکست روسیه، غرب به احتمال زیاد با ترکیه مشکل خواهد داشت، زیرا عامل ترکیه به عنوان حائلی در برابر روسیه بی فایده خواهد بود. و ایالات متحده – غرب جمعی – دیگر چشم بر سیاست تهاجمی ترکیه در قبال سرکوب و مسائل داخل ترکیه نخواهد بست.
به همین دلیل است که دولت اردوغان، علیرغم درخواست های غرب، از اقدام علیه روسیه اجتناب می کند، اما به تحریم های رژیم پوتین علیه روسیه نپیوسته است. روسیه و ترکیه نیز اخیراً به توافق اولیه برای جلوگیری از عرضه محصولات کشاورزی اوکراین از طریق دریای سیاه دست یافته اند. با این حال، اوکراین با شرایط این معامله موافق نیست. به دلیل تداوم خصومت ها در اوکراین، غذای اوکراینی، عمدتا غلات، به بازارهای جهانی نمی رسد.
ترکیه دیگر نمی تواند در هر دو طرف بازی کند، از قبل باید انتخاب کند. با انتخاب غرب، ترک ها باید با قوانین غرب بازی کنند و در مسیری دموکراتیک حرکت کنند که در نهایت منجر به فروپاشی نظام امپراتوری ترکیه می شود که به نوبه خود به آشوب هایی در داخل کشور منجر می شود.
با انتخاب رژیم پوتین، ترکیه به یک کشور رانده شده از غرب تبدیل می شود و همانطور که اشاره کردم بعد از روسیه، موضوع تضعیف عامل ترکیه مطرح خواهد شد.
سامول آسلیکیان. شرکت کننده بار ملی-دمکراتیک
