گفتگوی Lragir.am رئیس آکادمی نظامی ملی پارویر هایریکیان است.
آقای هایریکیان، نیکول پاشینیان اعلام کرد که خطر تشدید تنش جدید در جهت ارمنستان و آرتساخ وجود دارد. آیا اقدامات کافی از سوی دولت برای خنثی کردن چالش های امنیتی انجام شده است؟
و نیکول پاشینیان چه می گوید، برای جلوگیری از این امر چه باید بکند؟ اون حیوانات خیلی شبیه هم هستن، یکی بود 30 سال پیش گفت بدتر میشه. اگر بگویید “می تواند بدتر باشد” و نگویید چه باید کرد، به عنوان یک نویسنده گم خواهید شد. و اگر اطرافیان به حرف شما گوش کنند و بگویند: بیچاره چه کار کند، آنها هم مثل شما کلاهبرداران بی مسئولیتی هستند. هر نمره ای به این منظور داده می شود که به شما گفته شود چه کاری انجام می دهید و انتظار دارید آن نمره را ارتقا دهید. یا اگه بلد نیستی چیکار کنی میگی رادهامو میکشم مثلا هیریکیان بیاد ببینم چیکار میکنه. حتی بابکن آرارکتسیان یک بار به لوون گفت: بیایید همه چیز را به هایریکیان بدهیم اگر او این همه مردم را علیه ما جمع کرده است. من پیشنهاد دادم، 10 روز پیش با من موافقت کردند که دموکراسی تنها سلاحی است که مدت هاست می گویم و قول دادند که جلسه استماع تشکیل شود. و آنها ناپدید شدند، می فهمید چه اتفاقی می افتد؟ به عبارت دیگر، خشم و صفرا تنها ابزار شر هستند، کسانی که قدم های بد برمی دارند. من پیشنهاد میکنم، میگویم، بایدن در حال تشکیل یک مجمع دموکراتیک است، آیا میتوانید تصور کنید چقدر خوب است که نماینده ارمنستان در آن مجمع صحبت کند و بگوید که ما در حال حاضر در حال بحث در مورد مسئله گذار به یک سیستم دموکراسی مطلق هستیم؟ اما آنها ارمنی نیستند، انسان نیستند.
نیکول پاشینیان اعلام کرد که آذربایجان در تلاش است تا از طریق “پیمان صلح” نسبت به ارمنستان ادعای ارضی داشته باشد و همچنین در تلاش است تا دستور انجام نسل کشی و پاکسازی قومی در آرتساخ را به دست آورد. این اظهارات چه چیزی را ثابت می کند؟
راه حل ها و راه حل هایی وجود دارد، فقط یک شرور احمق می تواند بگوید که راه حلی وجود ندارد. در لحظه ای که می گوید چاره ای نیست، چاره ای نیست، آن لحظه یک رذل است، چون به خاطر بیچاره ذهن من مجبور است بگوید چاره ای نیست. به طور کلی، هیچ موقعیت ناامیدکننده ای در زندگی وجود ندارد، موقعیت های ناامیدکننده ای برای افراد احمق وجود دارد.
با عطف به موضوع آرتساخ، نیکول پاشینیان در مورد خودمختاری یا وضعیت صحبت نمی کند. او این تزها را تکرار می کند که خود آرتساخ باید در مورد حقوق و مسائل امنیتی ارامنه آرتساخ مذاکره کند. این را چگونه ارزیابی می کنید؟
آنها چگونه می توانند در مورد خودمختاری صحبت کنند؟ وضعیت و خودتعیینی با هم ارتباط مستقیم دارند. اگر ارمنستان درباره حقوق تاریخی مردم ارمنستان و حقوق پذیرفته شده بین المللی از دیدگاه حقوق بین الملل صحبت کند، موضوع متفاوت خواهد بود. اما از آنجایی که آنها در مورد آن صحبت نمی کنند، حداقل باید در هنگام صحبت در مورد آرتساخ بگویند، هر تصمیمی که می گیرند، بگذارید باشد. اما این را هم نمی گویند. ما می دانیم آنها چه هستند، ما می دانیم که باید چه کار کنیم، حداقل من می دانم. اما با شروع سرژ سعی کردند هایریکیان را ساکت کنند.
فرآیندهای انجام شده در این مرحله چه چیزی را نشان می دهد؟
هنوز به این مرحله نرسیده ایم. لحظه ای که به اصطلاح انقلابی آمد و اعلام کرد که باید راه جدیدی در پیش گرفت و به توسعه منفی های قبلی ادامه داد، ما از همان مرحله در شرایط سختی گیر کردیم. در مورد مسائلی که برای ما ابدی و بسیار سخت به نظر می رسد، فقط یک چیز را می گویم: بسیاری از مردم امروز راه حل را می دانند، بسیاری از مردم نه تنها راه حل، بلکه راه اصلاح وضعیت را نیز می بینند و می شنوند. و آن تضمین حضور جهان متمدن در منطقه است. و چگونه می توانید آن حضور را فراهم کنید، نمی توانید آن حضور را به هزینه همسایه خود فراهم کنید؟ اقدامات انجام شده و برداشته شده در این راستا نه تنها کافی نیست، بلکه همانطور که زندگی نشان داده خطرناک و مضر است.