نقض اصل: تهاجم آذربایجان به مرزهای شناخته شده بین المللی جمهوری ارمنستان (به ویژه در 12 می 2021، 13 تا 14 سپتامبر 2022) و انجام عملیات آن در خاک ارمنستان، از جمله کارهای نظامی-فنی. دخالت در زندگی عادی واحدهای سرزمینی ارمنستان و کل کشور. چنین عملیاتی علاوه بر تهدیدات امنیتی، محدودیتهای اجتماعی-اقتصادی را نیز برای جمعیت محلی به دنبال دارد.
اصل ششم: پرهیز از استفاده از ترتیبات دفاع دسته جمعی برای تامین منافع خاص هر یک از قدرت های بزرگ، پرهیز هر کشور از اعمال فشار بر سایر کشورها.
نقض اصل: مبارزه جمهوری ارمنستان علیه وجود ارتش، حیاتی ترین ساختاری که امنیت آن را تضمین می کند، تا حد لغو نیروهای مسلح یا اعمال محدودیت بر آنها، چیزی جز تجاوز به حق ارمنستان برای دفاع از خود نیست. به عنوان یکی از کشورهای عضو سازمان ملل
اصل هفتم: خودداری از اعمال یا تهدید به تجاوز یا استفاده از زور علیه تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر کشور
نقض اصل: تهدیدهای زیادی علیه ارمنستان توسط شخص علی اف و دولتش صورت گرفته است. آنها به استقلال سیاسی ارمنستان مربوط می شوند: برای مثال، ادعای این که ارامنه نمی توانند یک کشور مستقل داشته باشند و باید بخشی از یک کشور بزرگ دیگر باشند. همچنین تهدیداتی علیه چنین ساختار استراتژیک در قلمرو ارمنستان، مانند نیروگاه اتمی متسامور، صورت گرفت. چنین اظهاراتی نشان دهنده یک حمله هسته ای منفعل است، یعنی تهدیدی برای استفاده از ابزار کشتار جمعی.
اصل هشتم: حل و فصل کلیه اختلافات بین المللی از راه های مسالمت آمیز مانند مذاکره، سازش، داوری یا حل و فصل قضایی و نیز سایر روش های مسالمت آمیز به انتخاب خود طرفین، مطابق با منشور ملل متحد.
نقض اصل: از سال 1992 تا 27 سپتامبر 2020، آذربایجان به همراه طرف ها و میانجی های درگیر در موضوع آرتساخ (به ویژه ارمنستان به عنوان ضامن امنیت آرتساخ، روسای مشترک گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا با مجوز سازمان ملل متحد، روسیه) ایالات متحده آمریکا و فرانسه) همواره عدم تحمل نسبت به راه حل نظامی درگیری را تایید کرده است. به عبارت دیگر، همه همیشه پذیرفته اند که حل و فصل مسالمت آمیز تنها راه حل قابل قبول مشکل است. تأکید مداوم بر این اصل (رویکرد) که به دنبال هر بحث مذاکره بود، طرف شروع کننده اقدامات نظامی را از نظر قانونی مسئول نقض قالب فرآیند حل مشکل کرد. آذربایجان با آغاز جنگ علیه آرتساخ در 27 سپتامبر 2020، مسئول نقض مسیر حل و فصل مسالمت آمیز شد. از زمان استقلال جمهوری آرتساخ (دسامبر 1991)، روابط بین جمهوری آرتساخ و جمهوری آذربایجان باید بین المللی تلقی شود. علاوه بر این، همانطور که قبلا ذکر شد، آذربایجان نه تنها تعهدات خود را برای حل مسالمت آمیز اختلافات مربوط به موضوع آرتساخ نقض کرده است. با این حال، این کشور همچنین تهاجم نظامی به خاک ارمنستان را انجام داده است.
اصل نهم: ارتقاء منافع و همکاری متقابل
نقض اصل: آذربایجان به مدت سه دهه به طور مداوم محاصره اقتصادی ارمنستان را اجرا می کند. در نتیجه دومی، زیرساخت های ارمنستان از بخش قابل توجهی از سیستم منطقه ای جدا شده است. چنین هدف قرار دادن کشوری دیگر، گواه شکست عمدی در همکاری است.
اصل X: احترام به عدالت و تعهدات بین المللی
نقض اصل: بر اساس فرمان الهام علی اف، جمهوری آذربایجان تعهدات بین المللی را زیر پا گذاشته و عدالت را زیر پا گذاشته است. یکی از نمونه های بارز عفو رامیل صفروف شهروند آذربایجانی توسط علی اف بود که در مجارستان به دلیل ترور یک شهروند ارمنی (گورگن مارگاریان) در جریان یک بازدید آموزشی مشارکت ناتو به حبس ابد محکوم شد. مجارستان بعداً صفاروف را به آذربایجان تحویل داد (در 31 اوت 2012) و علیرغم تعهد آذربایجان به زندانی نگه داشتن وی، آزادی ر.
موارد ذکر شده در مورد نقض اصول بنیادی جنبش غیرمتعهدها توسط کشور عضو آن (و رئیس فعلی آن) آذربایجان، به ارمنستان اجازه می دهد تا با طرح حقایق این تخلفات، به اعضای این جنبش مراجعه کند. برکناری علی اف رهبر آذربایجان از سمت ریاست جنبش گامی اساسی در جهت مهار سیاست ضد ارمنی وی است.
(نسخه ارمنی زبان این مقاله توسط نویسنده، ساکن هنگ کنگ، در آراود روزنامه ایروان در سال 2021.)