از ابتدای تجاوز روسیه به اوکراین، ما در مورد این واقعیت صحبت می کنیم که این روند منجر به درگیری های داخلی در روسیه، سقوط سیستم پوتین می شود که در نتیجه روسیه به هرج و مرج عمیق می شود و در سال 1917. به عنوان مثال، با خطر سقوط مواجه خواهد شد.
پس از جنگ 44 روزه هشدار دادیم: روسیه وارد آرتساخ شد و با این اقدام نشان داد که این منطقه را به ترکیه واگذار می کند تا در صورت تجاوز به اوکراین، از حمایت ترکیه برخوردار شود. .
با وجود عقب نشینی موقت پریگوژین، رهبر سازمان تروریستی “واگنر”، اوضاع در روسیه آشفته باقی خواهد ماند و سناریوهای درگیری های مسلحانه سیاسی داخلی جدید دور از دسترس نیست. هرج و مرج روسیه پشت کوه ها نیست.
آنچه در روسیه اتفاق می افتد و خواهد افتاد نشان دهنده خروج آنها از منطقه است و این خبر بسیار بدی برای اردوغان و علی اف است زیرا آنها هنوز کاری را که در سال 2020 آغاز کرده اند به پایان نرسانده اند. بخشی از آرتساخ هنوز ارمنی است و کریدور ترکیه در سیونیک که قرار بود به لطف غرب زیر نظر مسکو افتتاح شود هنوز افتتاح نشده است.
اکنون آنچه در روسیه رخ می دهد، صرف نظر از پایان این روند، برای دولت ایروان نیز خبر بدی است که رهبر آن پاشینیان در بلاتکلیفی و وحشت به سر می برد. پشتوانه قدرت او در حال نابودی است که به لطف آن صندلی عروسکی خود را پس از 44 روز مبارزه حفظ کرد.
پاشینیان به دنبال حمایت جدیدی خواهد بود و این حمایت در ترکیه خواهد بود. بیهوده نبود که در مراسم تحلیف اردوغان به عنوان رئیس جمهور به تعظیم در مقابل پای او رفت. بیهوده نیست که او منافع ارمنستان را به طرف ترک-آذربایجانی واگذار می کند. پاشینیان نقش عروسک ترک را انتخاب خواهد کرد.
ما بارها گفته ایم که اگر تا سال 2020 بخشی از جامعه ما، حوزه سیاسی ما، توده های خاصی از ارامنه، به طور کلی، با یک انتخاب روبرو بودند: غرب یا روسیه، سپس امروز با یک معضل دیگر روبرو هستیم: غرب یا ترکیه.
پاشینیان انتخاب خود را کرده است: در برابر سلطان ترکیه زانو می زند. ارمنستان، با بهره گیری از وضعیت آشفته پیش رو در روسیه، نباید این فرصت را از دست بدهد و مانند سال های 1917 و 1991، کشور مستقل خود را احیا کند، مالکیت آرتساخ و تمامیت ارضی ارمنستان را به رسمیت بشناسد، رژیم آپیکار پاشینیان را از بین ببرد و به متحد آن تبدیل شود. غرب.
سامول آسلیکیان، عضو قطب ملی-دمکراتیک
