علی اف درباره وضعیت ارامنه قره باغ
رئیس جمهور از آذربایجان در مورد وضعیت بین باکو رسمی و جمعیت ارمنی قره باغ اظهار نظر کرد. ما هنوز امید خود را از دست نداده‌ایم که بخش عاقل جامعه که در خانکندی و اطراف آن زندگی می‌کند، همچنان بیهودگی این نادیده گرفتن آذربایجان را درک کرده و عقل سلیم پیروز خواهد شد. در غیر این صورت، من فکر می کنم که فقط افراد ساده لوح می توانند روی این واقعیت حساب کنند که یک نفر بیاید و برای آنها بجنگد. الهام علی اف گفت.
در تاریخ 21 تا 22 جولای، مجمع جهانی رسانه شوشا با موضوع “رسانه های جدید در عصر انقلاب صنعتی چهارم” برگزار شد. رئیس جمهور علی اف در مراسم افتتاحیه شرکت کرد و به سوالات خبرنگاران از کشورهای مختلف پاسخ داد.
در مورد وضعیت ارامنه قره باغ
رئیس جمهور آذربایجان در پاسخ به سوال یک خبرنگار گرجستانی درباره وضعیت روابط باکوی رسمی و جمعیت ارمنی قره باغ اظهار داشت:
متأسفانه حکومت نظامی که در قره باغ قدرت را به دست گرفته و خود را «رئیس جمهور»، سپس «وزرا»، سپس «معاونین» می نامد و خنده همه را برانگیخته، کسانی را که اکنون در سرزمینی که نیروهای حافظ صلح روسیه به طور موقت مستقر هستند، به گروگان گرفتند.
ما ابتکار عمل را به دست گرفتیم، من یک نماینده ویژه تعیین کردم که قرار بود با نمایندگان ارامنه قره باغ برخورد کند و برای برقراری این تماس ها او را به قره باغ فرستادند. اولین دیدار در آنجا در روستای خوجالی بر پایه نیروهای حافظ صلح روسیه صورت گرفت. پس از آن، از نمایندگان ارامنه قره باغ دعوت کردیم تا برای ادامه گفتگو به باکو بیایند. اما آنها نپذیرفتند و سرکشی کردند. بعد از مدتی دوباره آنها را دعوت کردیم، شاید یک جور اشتباهی رخ داده است – این اتفاق می افتد – یک اشتباه، تا مطمئن شویم که آنها واقعاً یا می خواهند یا نمی خواهند. و دوباره امتناع شد. اما بعد گفتم که دعوت سومی وجود نخواهد داشت. آنها نمی خواهند، پس نمی خواهند.
آنچه بعدا اتفاق افتاد، احتمالاً به خوبی می دانید – ایجاد یک پاسگاه مرزی در مرز دولتی آذربایجان و ارمنستان. اگر زمان بندی همه اقدامات ما را دنبال کنید، حتی اگر به آغاز جنگ دوم قره باغ بروید، منطق و استدلال بسیار قوی بی گناهی خود را خواهید دید. ما کاری نکردیم که به خاطر آن شرمنده شویم یا بگوییم: بله، ما اینجا اشتباه می کنیم. ما همه چیز را درست انجام دادیم.
ما به مدت دو سال به آنها فرصت دادیم، از جمله به رهبری ارمنستان قبل از شروع جنگ دوم قره باغ، اما آنها از این فرصت استفاده نکردند. ما در زمانی به آنها فرصت دادیم که جاده لاچین-خانکندی فقط یک “حیاط گذر” بود که ارمنستان معادنی را که در سال 2021 در ارمنستان تولید شده بود حمل می کرد. و ما این معادن را باز کردیم، آنها را پیدا کردیم. ما از نمایندگان نیروهای حافظ صلح روسیه و همچنین نمایندگان مرکز نظارت روسیه-ترکیه که در اقدام واقع شده است دعوت کردیم و تظاهرات کردیم و پرسیدیم: «این مین ها چگونه وارد قره باغ شدند؟ چه کسی آنها را آورده است؟ و چه کسی تماشا کرد؟ اما غیرممکن است که ما پس از پیروزی در خاک خود بمیریم، زیرا ارمنستان به ترور ادامه می دهد!
بنابراین همه اقدامات ما منطقی، موجه، مشروع، شایسته و به اندازه کافی شجاعانه بود. بنابراین ایجاد پاسگاه مرزی در مرز مرحله مهمی در شرایط پسابرجام است که تا حد زیادی شرایط را تغییر داده است. و همچنین این واقعیت که این اقدامات به طور کامل پذیرفته شد، اگرچه نه بلافاصله و نه کاملاً با میل از سوی همه بازیگران، اما در نتیجه مشروع تلقی شد، نیز یک پیام بود. اما چند بار باید پیام ارسال کنیم، چند بار می توانیم اشاره کنیم؟ اما آیا کافی نبود؟ و عملیات فراخ و وضعیت مرز ارمنستان و آذربایجان در می 2021 و وضعیت مرز در سپتامبر 2022 و پاسگاه مرزی. آیا آنها اینقدر بی معرفت هستند؟
اکنون موضوع ادغام مجدد بستگی به این دارد که ساکنان ارمنی قره باغ چه زمانی بتوانند از شر این قیدها خلاص شوند، از این حکومت نظامی که آنها را به گروگان گرفته و آنها را به عنوان برده استثمار کرده است. و اکنون نیز در حال استثمار است، زیرا زمانی که فعالان محیط زیست به جاده لاچین-خانکندی آمدند، رهبری ارمنستان، به اصطلاح خانکندی، به شهروندان عادی اجازه استفاده از این جاده را نداد. آنها یک سد راه انداختند، سپس ما را به محاصره متهم کردند. امروز دوباره در جاده اقدم – اسکران تخته بتنی گذاشتند. وقتی گفتیم: «چرا باید محصولات از کشور دیگری تحویل داده شود؟ بالاخره قره باغ آذربایجان است.» بنابراین صحیح است؟ بنابراین پس از همه. آیا همه این را تشخیص می دهند؟ همه تشخیص می دهند. کسی میگه اینطور نیست؟ خیر و چرا باید کالا از کشور دیگری تحویل داده شود؟ این غیر منطقی است. اما به جای پذیرش این ژست، بلوک های سیمانی در آنجا قرار می گیرند. پس چه کسی چه کسی را مسدود می کند؟ پس اصل مطلب همین است.
و امروز این نمایش کمدی، وقتی در چادر می نشینند و به کسی اعتراض می کنند، این فقط یک شوخی است، می دانید. برای اعتراض به افرادی که خود را “رئیس جمهور” می نامند، اعتصاب تحصن – برخی از روزنامه نگاران در اینجا به شوخی می گویند: احتمالاً مرحله بعدی اعتصاب “دروغگو” خواهد بود. بعد من نمی دانم کدام یک، اما به این قضیه کمکی نمی کند. ما آماده ایم مسیر ادغام مجدد، احترام به حقوق و امنیت اقلیت ارمنی در قره باغ را در چارچوب قانون اساسی خود و در چارچوب عملکرد خوب چگونگی حل این مسائل در آذربایجان به طور کلی دنبال کنیم.
آذربایجان کشوری چند قومیتی و مذهبی است و این نقطه قوت ماست. تمامی نمایندگان اقوام که در آذربایجان زندگی می کنند دارای حقوق و وظایف یکسان و سطح امنیت یکسانی هستند. و اینکه چرا برخی از قومیت ها باید در این زمینه برجسته شوند نیز برای من کاملاً روشن نیست.
رویکرد ما اینجاست. ما هنوز امید خود را از دست نداده‌ایم که بخش عاقل جامعه که در خانکندی و اطراف آن زندگی می‌کنند، بیهوده بودن این بی‌توجهی به آذربایجان را درک کنند و عقل سلیم پیروز شود. در غیر این صورت، من فکر می کنم که اکنون فقط ساده لوح ها می توانند روی این واقعیت حساب کنند که یک نفر بیاید و برای آنها بجنگد. آنها چندین مرحله داشتند که باید واقعیت ها را درک می کردند و با آن کنار می آمدند.
آنها از مقامات مختلف، به کشورهای مختلف، از کشورهای همسایه شروع و به برخی از کشورهایی که دورتر واقع شده اند ختم می شوند. اما هیچکس به جای آنها در خاک آذربایجان با ما نیست، من فکر می کنم که آنها با عقل درست خود نمی جنگند. بنابراین باید در نهایت این واقعیت ها را درک کرده و بپذیرند. من قبلاً گفته ام، بارها در زمان اشغال توسط میانجی ها به من گفته شد که “جنگ اول قره باغ اینگونه تمام شد، شما باید واقعیت ها را بپذیرید.” اما من آنها را نپذیرفتم و نپذیرفتم. اما اکنون دوباره می گویم: در اینجا، این واقعیت ها را بپذیرید، و تغییر این واقعیت ها از قبل فقط و فقط – اگر اتفاق بیفتد – به نفع ارمنستان و یا اقلیت ارمنی در قره باغ نخواهد بود. امیدوارم این سخنان را بشنوند و نتیجه درستی بگیرند.»
“حقوق بین الملل به صورت انتخابی کار می کند”
«ما سال‌هاست که با این موضوع سروکار داریم. ما صدای خود را بلند کردیم و خواستار در نظر گرفتن چهار قطعنامه تصویب شده توسط شورای امنیت سازمان ملل و خواستار خروج فوری و بدون قید و شرط نیروهای ارمنی از سرزمین هایمان شدیم. اما این قطعنامه ها اجرا نمی شود.
و اکنون این روند در حال گسترش است. وقتی قوانین بین‌المللی کار نمی‌کند، وقتی امضاها معنی کمی دارند، تنها تضمین صلح زور است.»
در مورد اتحاد با روسیه
رئیس جمهور آذربایجان در پاسخ به سوال یک روزنامه نگار روس خاطرنشان کرد: اعلامیه اتحاد که در فوریه 2022 امضا شد، مرحله ای از توسعه روابط روسیه و آذربایجان است.
این لبه های خشن کوچکی که در رسانه های روسی در رابطه با آذربایجان و در رسانه های آذربایجانی در رابطه با روسیه می بینیم، هیچ تأثیری بر سیاست آذربایجان و روسیه ندارند.
در مورد میانجی ها در مذاکرات با ارمنستان
امروز سه بازیگر بین المللی وجود دارد که کمک های خود را ارائه می کنند – ایالات متحده، روسیه و اتحادیه اروپا.
و آذربایجان در سه حوزه با حسن نیت و با تمرکز بر نتیجه عمل می کند. اما تاکنون هیچ نتیجه ای حاصل نشده است، زیرا ارمنستان باید یکی از آخرین گام ها را بردارد.
آنها قبلاً بعد از جنگ چندین گام برداشته اند، من می گویم این اقدامات داوطلبانه نبوده است. در طول دو سال و نیم گذشته، چندین قسمت وجود داشته است که به وضوح به ارمنستان نشان داده است که اگر تمامیت ارضی ما به رسمیت شناخته نشود، تمامیت ارضی آنها را نیز به رسمیت نخواهیم شناخت. و این که چه معنایی برای آنها خواهد داشت کم و بیش روشن است.
آنها قبلاً علناً اذعان کرده اند که قره باغ آذربایجان است. حالا باید امضای خود را زیر سند بگذارند. الهام علی اف تاکید کرد: این یکی از آخرین مراحل است، اما باید کارهای بیشتری انجام شود.
پیمان صلح ممکن است قبل از پایان سال امضا شود
علی اف در پاسخ به یکی از سوالات متعدد گفت: نشست سه جانبه وزرای خارجه آذربایجان، ارمنستان و فدراسیون روسیه طی روزهای آینده در مسکو برگزار خواهد شد.
به گفته وی، پیمان صلح بین دو کشور تا پایان سال 2023 می تواند امضا شود.
اگر ارمنستان با بندی موافقت کند که در آن به طور کامل از هرگونه ادعای ارضی علیه آذربایجان خودداری کند، من فکر می کنم که امضای پیمان صلح تا پایان سال جاری واقعاً امکان پذیر خواهد بود.
اگر نه، خب، من بارها گفته ام که اگر آنها نخواهند با ما پیمان صلح داشته باشند، نمی توانیم آنها را مجبور کنیم. ما 28 سال نتوانستیم آنها را مجبور به رعایت قوانین بین المللی کنیم. ما فقط با زور به این امر دست یافته ایم. اما در این صورت صلح نخواهد بود. به طور کلی، این بهترین سناریو برای منطقه نیست.»
ما را دنبال کنید – توییتر | فیس بوک | اینستاگرام
