در 19 سپتامبر در حدود ساعت 13، آذربایجان حمله نظامی گسترده ای را علیه آرتساخ آغاز کرد که باعث آواره شدن ده ها هزار نفر از ساکنان شد. همان مردمی که در محاصره زندگی می‌کردند و به غذا و مایحتاج اولیه دسترسی نداشتند، اکنون مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند. بسیاری از ساکنان آرتساخ یا راهی برای تخلیه روستاهای خود ندارند یا در فرودگاه استپاانکرت متمرکز شده اند که توسط نیروهای حافظ صلح روسی محافظت می شود. در حال حاضر هزاران نفر به ارمنستان منتقل می شوند (تا ساعت 22 روز 24 سپتامبر، 1050 آواره اجباری وارد ارمنستان شده اند).
کمک های بشردوستانه مهم ترین موضوعی است که در مورد آوارگان اجباری آرتساخ در خطر است. بانک غذای ارمنستان، یک سازمان کمک‌های بشردوستانه با هدف روشن برای کمک به افرادی که مجبور به فرار شده‌اند، برای کمک کردن به کار می‌رود. بنیاد خیریه بانک غذای ارمنستان در سال 2020 توسط مایکل آوتیکیان، یک سرباز ارمنی و نظامی کانادایی، به همراه همسرش تأسیس شد و کمک های بشردوستانه لازم را به خانواده های کم درآمد دارای فرزند و خانواده های نیازمند جانبازان ارائه می کند.
مایکل به عنوان یکی از 15 سریع ترین تیرانداز در جهان و در بین پنج تیرانداز برتر در آمریکای شمالی. که در مارس 2020، او و همسرش به ارمنستان سفر کردند، اما به دلیل همه‌گیری COVID-19، اجازه بازگشت به کانادا را نداشتند. آنها تصمیم گرفتند از زمان خود به خوبی استفاده کنند و به خانواده های کم درآمد آسیب دیده از همه گیری کمک کنند، که باعث شد آنها اولین بانک غذا را در ارمنستان تأسیس کنند: بانک غذای ارمنستان. این بانک همچنین از ارتش ارمنستان و خانواده های سربازان در طول جنگ 2020 آرتساخ حمایت کرد.
بنیاد آنها یک هدف روشن و مختصر دارد: ارائه کمک در قالب کمک های غذایی و پوشاک ضروری به همه خانواده های نیازمند.
ما اولین مرکز غذای خیریه و در دسترس ترین بانک غذا در ارمنستان هستیم که به خانواده های نیازمند، افراد و سازمان ها خدمت می کنیم. ما با هم با گرسنگی و علل ریشه ای آن مبارزه می کنیم، زیرا هیچ کس نباید گرسنه بماند.”
بانک غذای ارمنستان همچنین از کودکان خانواده های فقیر مراقبت می کند تا آنها بتوانند به تحصیل خود ادامه دهند و چرخه بی سوادی را که اغلب در مناطق روستایی کشور رایج است، بشکنند. تنها در سال 2020 به بیش از 200000 شهروند ارمنستان و آرتساخ کمک کرد و 12 تن کمک های بشردوستانه را با کمک ارامنه دیاسپورا جمع آوری و به آرتساخ منتقل کرد. این سازمان مانند یک ماشین روغن کاری شده عمل می کند. همه چیز به طور مناسب بسته به نیاز سازماندهی و توزیع می شود. ابتدا، سازمان سفری به محل انجام می‌دهد تا مشخص کند مردم به چه چیزی نیاز دارند، اعم از غذا، لباس یا محصولات بهداشتی. آنها سپس به سایت خود در ایروان باز می گردند، کمک ها را جمع آوری می کنند و تحویل می دهند. این روش به افراد این امکان را می دهد که دقیقاً آنچه را که نیاز دارند بدون ضایعات دریافت کنند.
در حال حاضر تنها ماموریت آنها با کمک ده ها داوطلب جمع آوری و توزیع مواد غذایی، پوشاک، اسباب بازی و محصولات بهداشتی برای افرادی است که از آرتساخ وارد ارمنستان می شوند. تقریباً 60 درصد از اقلام اهدایی از کشورهای دیگر است. در حال حاضر، آنها در حال جمع آوری شیر خشک بسیار مورد نیاز برای زنانی که نمی توانند با شیر مادر تغذیه کنند، پوشک و محصولات بهداشتی هستند. بسیاری از مردم نیز اسباب‌بازی‌ها و لباس‌هایی را برای کودکان اهدا می‌کنند، به‌ویژه لباس‌های گرم مانند کت قبل از شروع هوای سرد در ارمنستان. هر روز در ارمنستان، انتظار مهاجرت آوارگان اجباری از آرتساخ بیشتر می شود. تعداد فزاینده ای از مردم در هر سنی وقت و دست یاری خود را برای بازپرداخت افراد نیازمند اهدا می کنند.
اگر مایل به حمایت از بانک غذای ارمنستان هستید، لطفاً این کار را با مراجعه به وب سایت آنها انجام دهید https://www.armenianfoodbank.org/
آنتونی پیزوفراتو عکاس، مستندساز و فیلمساز مستقل ایتالیایی آمریکایی ساکن ایروان، ارمنستان است. کار او بر گزارش و مستندسازی درگیری ها، رویدادهای سیاسی، مسائل پیچیده اجتماعی، حقوق بشر و تاریخ فرهنگی در کشورهای پس از فروپاشی شوروی و خاورمیانه تاکید دارد و در عین حال تفاهم، صمیمیت و همدلی ایجاد می کند. آثار او در مورد جنگ در اوکراین و اعتراضات در ایروان در گتی رپورتاژ منتشر شده است.
