استکهلم – عضو سوئد در پارلمان اریک هلسبورن از سوئد و سایر کشورهای غربی خواسته است تا حد ممکن از ارمنستان حمایت کنند و این را برای رژیم باکو روشن کند که آنها رفتار آذربایجان را با مردم خود و کشورهای همسایه قبول نمی کنند.
هلسبورن این اظهارات را در طول بحث سالانه پارلمان سوئد در مورد سیاست خارجی بیان کرد.
وی در مورد اوضاع در قفقاز جنوبی ، از غرب خواست كه در دفاع از دموكراسی ، آزادی و حقوق بشر و همچنین برای اروپا قوی تر و تمدن غربی در كنار ارمنستان بایستد. نماینده مجلس سوئد در سخنرانی خود از رئیس جمهور آذربایجان ایلهام علیف به عنوان یک دیکتاتور یاد کرد و وی را به ترور ارمنستان متهم کرد.
وی گفت: “یک دیکتاتور از اینجا فقط چند صد مایل فاصله دارد – یک دیکتاتور که همسایه دموکراتیک کوچکتر خود را وحشت می کند ، کشوری که به سمت غرب نگاه می کند. این دیکتاتور به دروغ ادعا می کند که ارمنستان توسط فاشیست ها کنترل می شود و باید از بین برود. وی همچنین از کشورهای دموکراتیک غربی که از ارمنستان حمایت می کنند شکایت می کند و اظهار داشت که این کمک صلح و ثبات منطقه ای را تهدید می کند. “
نماینده سوئد با ارائه زمینه تاریخی ، یادآوری كرد كه ارمنستان و آذربایجان هر دو برای چندین دهه بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بودند اما در دهه 1990 مستقل شدند.
وی گفت: “ارمنستان مسیحی در یک مسیر دموکراتیک توسعه یافته است و آینده خود را با غرب تراز کرده است ، نه اینکه در حوزه پس از شوروی پوتین به دام بیفتد. در همین حال ، آذربایجان مسلمان از زمان استقلال خود یک استبدادی باقی مانده است و ایلهام علیف قدرت پدرش را به ارث می برد. از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ، این منطقه تحت الشعاع درگیری های مسلحانه ، به ویژه بر سر ناگورنو-کرباخ قرار گرفته است-سرزمینی که به طور تاریخی ساکن ارمنی های مسیحی است که به طور طبیعی به دنبال اتحاد با ارمنستان بودند. با این حال ، آذربایجان با استناد به تصمیمات مرزی در دوران اتحاد جماهیر شوروی که تحت جوزف استالین اتخاذ شده است ، این موضوع را رد کرد. “
هلسبورن استدلال كرد كه رئیس جمهور آذربایجان از میراث استالین برای توجیه ادعاهای ارضی خود استفاده كرده است. وی همچنین در سپتامبر سال 2023 به حمله نظامی آذربایجان به ناگورنو-کراراخ اشاره کرد.
وی گفت: “آخرین فصل این تاریخ در سپتامبر 2023 آشکار شد. پس از محاصره نه ماهه و رنج های بشردوستانه عظیم ، ارتش آذربایجان وارد شد و کنترل Nagorno-Kararok را به دست گرفت و منجر به پاکسازی قومی شد. بیش از 100000 ارمنی – 99 ٪ از جمعیت منطقه – مجبور شدند از ترس از زندگی خود فرار کنند و خانه هایی را که خانواده های آنها برای نسل ها زندگی کرده بودند ، رها کردند. از آن زمان ، طبق گفته های خانه آزادی ، ناگورنو-کاروخ به یکی از کمترین مکان های آزاد در جهان تبدیل شده است-سیاه چاله ای که در آن آزادی ، هیچ حقوقی و عزت انسانی وجود ندارد.
به گفته نماینده مجلس ، رژیم اقتدارگرا آذربایجان با عدم حضور در انتخابات آزاد ، حبس چهره های مخالف و ظلم سیستماتیک اقلیت ها مشخص می شود. وی خاطرنشان کرد: “نژادپرستی ضد آرمنی در آذربایجان تقریباً به یک ایدئولوژی دولتی تبدیل شده است.”
هلسبورن هشدار داد که لفاظی تهاجمی آذربایجان علیه ارمنستان همچنان یک تهدید جدی است.
وی گفت: “این فقط مربوط به آنچه قبلاً اتفاق افتاده یا آنچه اکنون اتفاق می افتد نیست. این همچنین در مورد آنچه ممکن است آینده باشد. دیکتاتور علیف به طور مکرر از لفاظی های نظامی گرا علیه ارمنستان استفاده می کند. او خواستار امتیازات سرزمینی است و دولت منتخب دموکراتیک دموکراتیک را به عنوان فاشیست ، که او به دنبال از بین بردن آن است ، برچسب می زند. خطر جنگ دیگر بسیار دور نیست. “
در پایان ، هلسبورن استدلال كرد كه این وظیفه اخلاقی دموكراسی های غربی برای حمایت از ارمنستان و مخالفت با اقدامات آذربایجان است.
وی اظهار داشت: “غرب دموکراتیک همیشه باید در برابر دموکراسی و در برابر بربریت باشد.”
