1863 هیئت منصفه سالن در پاریس بوم “صبحانه” ادو مانه را رد می کند. جامعه مسخره می کند ، منتقدین با تحقیر رفتار می شوند. نظریه پرداز محافظه کار ، Jul-Antoine Kastari ، این تصویر را “فقط طرح ، اتود” می نامد ، و لئون لاگرانژ ، منتقد هنری حتی نمی خواهد “بگوید مزخرفات ایتود” از گالری ملی ارمنستان است.
“یک دهه بعد ، دومین نمایشگاه امپرسیونیست ها در سالن نمایشگاه Paul Duran-Ruel افتتاح شد. روز بعد ، روزنامه فیگارو بررسی معروف آلبرت گرگ را منتشر می کند.” اخیراً ، نمایشگاهی در نزدیکی دوران-روئل افتتاح شد. گفته می شود که این “نمایشگاه هنری” است. پنج یا شش بیمار روانی ، از جمله یک زن ، برای ارائه کار خود ادغام شده اند. این هنرمندان به اصطلاح امپرسیونیست های خود را اعلام می کنند. “
به همان روشی که در سال 1898 هجدهمین نمایشگاه دوره ای از عاشقان هنری مسکو افتتاح می شود ، نقاشی های 28 ساله Yeghishe Tadevosyan ، جوایز “خطبه در کوه” ، طیف گسترده ای از مباحثات را در مطبوعات روسیه و ارمنستان ارائه می دهد. منتقدین او را به عدم وجود مرزهای شدید بین نور و سایه متهم می کنند و نقاشی های نقاشی های با استعداد را به عنوان ترکیب غیر منطقی از لکه های گل آلود سایه های مختلف توصیف می کنند. “
این جهت “معمولی فرانسوی” در فرانسه متولد و شکل گرفته است ، به طور گسترده ای گسترده شده و مدارس ملی منحصر به فرد را تشکیل می دهد. “امپرسیونیسم ارمنستان” در دهه های 1900-1910 به طور کامل یافت شده است و در بسیاری از هنرمندان ارمنستان تظاهرات متنوعی پیدا کرده است. به گفته ویلهلم ماتوسیان ، منتقد هنری ، “نسخه ارمنی امپرسیونیسم یکی از قوی ترین در بین همه مدارس ملی است.”
این موضوع از این سالن موضوعی آثار اجداد امپرسیونیسم ارمنی است ، اولین “پلناری” ارمنی ، یوغیش تادوسیان. آنها در تلاش های تادووسیان برای سنتز امپرسیونیسم اروپایی و اصول سبکی نومس ها با درک زیبایی شناسی به دلیل ماهیت و فرهنگ ارمنی منعکس می شوند. سایر هنرمندان ارمنی ، که در Tbilissi (جورجیا) ، در قسطنطنیه ، پاریس و جاهای دیگر فعالیت می کردند.
در همین راستا ، آثار Panos Terlemezyan ، Hovhannes ter-Tadevosyan ، Sedrak Arakelyan ، Grigor Sharbabchyan ، Rafael Shishmanyan ، Hovhannes Alkhay و برنامه فرانسوی-Armenian Edgar Shahin. با بهره گیری از مانییر امپرسیونیست ، آنها هنوز هم با زمینه های محلی و محلی هدایت می شدند. در نتیجه ، تظاهرات مختلفی که ناشی از تجربیات فرهنگی خود شخص است ، از حوزه آزمایش های کاملاً سبکی مشخص شد و به آن سایه های عمومی ، سیاسی و فلسفی می داد.
یکی از مهمترین هنرمندان Vahram Gayfechyan ، با نقاشی هایی که در دهه 1900-1920 ساخته شده است ، که با جسارت در امکانات این سبک گسترش می یابد ، نشان داده شده است. بر خلاف تادووسیان و سایر هنرمندان ، گایفچیان غالباً اثر کامل نور و رنگ را با حافظه بازتولید می کردند. “امپرسیونیست” این هنرمند ، اثری ظریف که توسط طرفداران هنرمند و استفاده ظریف از پوانتیلیسم انجام شده است ، در بعضی از مکان های پوانتیلیسم ، سارقان با تجملات تخیل و همراه با آتش بازی های آتش بازی.
تصاویر او با Maneer پویا ، با راه حل های ارشد رنگی ، عاری از ماهیت تاریخی است ، آنها کاملاً خودکفا و کاملاً “نقاشی” هستند.
نمایشگاه هنری جدید و مدرن ارمنستان توسط Hakob Hovnatanyan ، Stepanos Nersisyan ، Hovhannes Surenyants ، Gevorg Baghos Terlemezyan ، Yeghishe Tadevyan و هنرمندان مشهور قرن 18 ارائه شده است.
