ایروان – در 5 مارس ، تولد Vazken Sargsyan ، فیلم بیوگرافی Vazken: آخرین Sparapet در صفحه بزرگ به نمایش در آمد. این فیلم که توسط خانواده اش آغاز و تولید شده است ، یک پرتره کاملاً شخصی از Vazken Sargsyan را ارائه می دهد – نه فقط به عنوان یک شخصیت نظامی و ایالتی بلکه به عنوان یک پسر ، یک دایی دلسوز ، یک نویسنده با استعداد و یک مرد دوست داشتنی. این فیلم تقریباً تمام مراحل زندگی او را در بر می گیرد ، که با وقایع کلیدی در تاریخ مدرن ارمنستان در هم تنیده است.
پس از نمایش برتر در سینمای مسکو ، تهیه کننده و خالق اصلی فیلم ، Nono Sargsyan – که خواهرزاده Vazken Sargsyan است – تصویب کرد که عمویش فیلمی را که درباره او ساخته شده بود تصویب نمی کند. او معتقد است که او ناراضی بوده است ، زیرا او هرگز ادای احترام عمومی ، نان تست به افتخار او یا ترانه های اختصاص داده شده به او را دوست نداشت.
این فیلم از کودکی وازکن سارجیان ، نوجوانی ، سفر دشوار و در عین حال پیروزمندانه و مرگ غم انگیز او ردیابی می کند. با این حال ، Nono Sargsyan تصمیم گرفت فیلم را با یک یادداشت خوش بینانه به پایان برساند ، و معتقد است که افرادی مانند Vazken Sargsyan هنوز وجود دارند و زندگی ادامه می یابد و ادامه ماموریت خود را ترغیب می کند.
عنوان Vazken: آخرین Sparapet انتخاب شد زیرا Vazken Sargsyan آخرین Sparapet (فرمانده کل) قرن بیستم بود. هیچ معنای پنهان در پشت نام وجود ندارد.
Nono Sargsyan پیش از این اظهار داشت: “وازکن سارگیان در اواخر قرن بیستم درگذشت – فقط دو ماه قبل از ورود به قرن بیست و یکم ، که او رویای آن بود.” وی تأکید کرد که دایی او امید و نور زیادی را به همراه دارد ، که در این فیلم منعکس شده است.
Nono Sargsyan به عمد از ورود به فعالیت های سیاسی وازکن سارگیان خودداری کرد و معتقد بود که او حق ارائه مسائل سیاسی را از دیدگاه خود ندارد ، زیرا این امر ذهنی خواهد بود.
نقش اصلی و تیم خلاق
هنرمند افتخار ارمنستان ، ارزن لوونیان ، وازکن سارگیان را در این فیلم به تصویر می کشد.
وی گفت: “من سعی نکردم از Vazken Sargsyan تقلید کنم زیرا این امر مانند یک کاریکاتور متحرک احساس می شد. در عوض ، من بر انتقال انرژی ، مردانگی ، طرز فکر و جوهر او به مخاطب متمرکز شدم. زندگی خلاقانه من صاف یا آرام نبوده است. من همیشه چیزها را به چالش کشیده ام ، از مطابقت خودداری کرده ام و دائماً برای تغییر تلاش می کردم. من معتقدم که این صفتی است که من از خانواده ام به ارث بردم ، و من همیشه اینگونه خواهم بود.
ارزن لوونیان وطن خود را با خدا مقایسه کرد. وقتی از استقلال سؤال شد ، وی با شخصیت پاسخ داد و گفت:
“چگونه می توان از استقلال سوال کرد؟ این مثل این است که بپرسید چقدر والدین خود را دوست دارید. “
این بازیگر به نقل از Sargsyan یک لحظه قدرتمند در این فیلم را برجسته کرد:
ما همیشه درهای خود را باز کرده ایم و گفتیم ، “این خانه ماست. بیا ، ما را بکش ، ما را مصرف کن. اما وقتی کسی بالاخره جرات ایستادن داشت ، ما آنها را با دست خودمان نفرین کردیم. “
لوونیان ابراز پشیمانی کرد که چنین طرز فکر وجود داشته و آرزو می کند که مردم متفاوت فکر کنند.
ما اغلب یا خودمان را دست کم می گیریم یا بیش از حد ارزیابی می کنیم. من به ارزیابی دقیق خود اعتقاد دارم – درک اینکه ما چه کسی هستیم ، چه نوع افرادی را در گذشته داشته ایم و چه نوع افرادی را می خواهیم در آینده داشته باشیم. من امیدوارم که فرهنگ و هنر به رسیدگی به این سؤالات کمک کنند و راه حل هایی ارائه دهند زیرا داستان های بصری مردم را به شدت اسیر می کند. “
لوونیان متقاعد شده است که بسیاری از ارمنی های شایسته زندگی خود را برای کشورشان فدا کرده اند بدون اینکه جشن بگیرند ، شادی عشق فرزندانشان یا لوکس – آنها به سادگی خود را به میهن خود اختصاص داده اند.
“پدر من شاهد یک لحظه فراموش نشدنی در تئاتر ساندوکیان بود که Vazken Sargsyan به پدربزرگ من ، ارزن آبراهامیان گفت: “من با تصویر شما از Gevorg در برادران Saroyan ، استاد بزرگ شدم.” هنر قدرت عظیمی دارد. به نظر من ، بزرگترین پیروزی های ما باید با فرهنگ و هنری که به نسل های آینده منتقل می کنیم – که ما به دنبال آن هستیم و چه کسی را می خواهیم تقلید کنیم ، اندازه گیری شود.
Dushman Vardan ، Monte Melkonian ، Vazken Sargsyan – چه فیلم هایی را تماشا کردند؟ آنها فیلم های اتحاد جماهیر شوروی را تماشا می کردند که باعث شکست فاشیسم ، فداکاری برای میهن و پیروزی می شدند. اما امروز ، ما به نظر می رسد که چنین فیلم هایی را نداریم. “
بازیگر نقش اول زن ، Marjan Avetisyan نقش مادر Vazken Sargsyan ، Greta را بازی می کند. رابرت هاکوبیان ، هنرمند افتخار ارمنستان ، پدرش را به تصویر می کشد. وازکن جوان توسط Artush Baghdasaryan بازی می شود. این فیلم همچنین دارای بازیگران مشهور مانند لوئیز قمبریان ، مکیتار آتیزیان و دیگران است.
موسیقی این فیلم توسط ارمن مارتیروسیان ساخته شده است و طراح تولید ارمن غزاریان بود. این فیلمنامه توسط Levon Galstyan و Aram Karapetyan نوشته شده است که Karapetyan نیز به عنوان کارگردان فیلم خدمت می کند.
لوون گالستیان معتقد است که در حالی که نسل های قدیمی و میانه وازکن سارجیان را به یاد می آورند ، و افراد جوانتر از شخصیت او آگاهی دارند ، آثار ادبی او تا حد زیادی ناشناخته است.
وی گفت: “حتی در بین علاقه مندان به ادبیات ، نوشته های Sargsyan به طور گسترده ای به رسمیت شناخته نمی شود ، که مایه تاسف است. خوشحالم که این فیلم فرصتی را برای معرفی مخاطبان به بخش هایی از آثار ادبی وی فراهم می کند ، که بخشی جدایی ناپذیر از ذات وی است. این نوشته ها لایه های جذاب از جهان بینی وی ، افکار مربوط به میهن و دیدگاه وی در مورد زنان را نشان می دهد. “
این فیلم توسط ساخته شده است تولید ژنتیکی، شرکتی که به نمایش هویت ارمنی ، روحیه خلاق و پشتکار و پیروزی ملت از طریق داستان های چهره های تاریخی و تأثیرگذار اختصاص داده شده است.
به گفته تیم خلاق ، وازکن سارگیان شادی پیروزی را برای مردم خود به ارمغان آورد اما هرگز برای خوشبختی شخصی پیدا نکرد و با رویاها و سرنوشت خود تنها ماند.
این فیلم برای مخاطبان در هر سنی – سال و پیر – هر کسی که وطن خود را گرامی می دارد ، پیروزی های آن و خاطره مقدس گذشته قهرمانانه خود است.
