روبن کوچار، فرزند یرواند کوچار، یکی از هنرمندان برجسته مجسمه‌سازی و نقاشی ارمنی، از ناپدید شدن ۷ اثر به ارزش حدود نیم میلیون دلار از موزه پدرش خبر داد. یک سال است که یک پرونده جنایی وجود دارد، اما فایده ای نداشته است. امروز نشست خبری با وکیل برگزار شد.
«پرونده قربانی می شود، هیچ اتفاقی نمی افتد. وکیل تیگران آتانسیان گفت: 8 ماه و 9 ماه دیگر بازپرس حتی نمی تواند برای بازدید از موزه برنامه ریزی کند.
کمیته تحقیق می گوید بله، موضوع اختلاس از اموال امانی با استفاده از اختیارات رسمی وجود دارد. آنها در حال انجام تحقیقات هستند.
پسر کوچار سوالی را مطرح می کند: «کمیته بازپرسی با توقیف پرونده چه می خواهد بگوید: برو مشکلت را با خانه دار حل کن؟»
«تنوری» تصادفی نبود. عروس کوچار، همسر هایکاز کوچار، سال ها مدیر موزه کوچار بود. الان عروس مدیر صندوق است، دختر مدیر است. روبن، کوچکترین پسر کوچار، آنها را به خاطر انجام امور پدرش به راست و چپ سرزنش می کند.
به گفته روبن کوچار، موسس موزه، مادرش، یرواند کوچار، نقاشی ها را بین دو پسرش تقسیم کرده است. او 21 اثر بخش خود – نقاشی، تندیس و گرافیک – را با گواهی به موزه تحویل داد. در نشست خبری امروز وکیل آتانسیان سندی را نشان داد که به موجب آن موزه موظف شد در صورت درخواست آنها را بازگرداند.
روبن کوچار ادعا می کند که می خواست آثار خود را در خارج از کشور به نمایش بگذارد و متوجه شد که 7 تا از آنها در موزه نیستند. دختر و همسر برادری که موزه را اداره می کند نگفتند کجا هستند.
کارینه کوچار، مدیر موزه، به عمویش پاسخ می دهد و توضیح می دهد: «روبن کوچار هیچ تجارتی در اینجا ندارد که فقط مال خودش باشد. – «آنچه در موزه است متعلق به دو برادر با حقوق مساوی است».
مدیر موزه مدعی است گواهی تایید شده توسط عمو و وکیلش فقط یک فهرست است، هرچند در بالای مقاله می خوانیم: «روبن کوچار آثار متعلق به خود را برای نمایش موقت در اختیار موزه قرار می دهد». کارینه کوچار اطمینان می دهد که نه، این دو برادر بر اساس اصل برابری صاحب این آثار هستند.
او می گوید مساوی است، در حالی که اشاره می کند که 7 پرونده از آن لیست در دهه 90 به پدرش تحویل داده شده است. اون 7 تا الان رفته وی تصریح کرد: 5 فروخته شد، 2 مورد اهدا شد. یکی به هاسمیک پوقوسیان وزیر سابق فرهنگ.
کارینه کوچار تاکید می کند که تا زمان مرگ پدرش هیچ اختلافی بین برادران بر سر این موضوع وجود نداشت، «همه چیز متقابل بود».
احساسات هنوز آرام نمی گیرند، بزرگترین آثار “خلسه”، “نفرین جنگ” آویزان در موزه نیز در فهرست روبن کوچار، از جمله آثاری است که او در تلاش برای پس گرفتن است.
امسال صد و بیست و پنجمین سالگرد تولد یرواند کوچار است. نمایشگاه های جشنی در گالری، موزه و پاریس نیز برنامه ریزی شده است.
این رسوایی بر سر تقسیم ارث همه چیز را تحت الشعاع قرار می دهد، آنها در موزه نگران هستند و روبن کوچار به همراه وکیلش نیز به اداره کنترل دولتی مراجعه کردند تا بازرسی از موزه کوچار را آغاز کنند. کوچکترین پسر فراموش نمی کند که مادرش آن را به طور مساوی و زیبا تقسیم کرده است.